A Dog of Flanders

[myakira]

Studio Ghibli ชื่อนี้ไม่ควรพลาดครับ เเละ อันนี้ก็คงไม่ต่าง

วันก่อนผมก็เพิ่งสอนเด็กให้ร้องไห้อยู่เลย ทั้งหลานชายผมเอง เเละ เด็กโข่งงับปลาทู

บางทีเราอาจไม่ค่อยได้สอนให้ ยอมรับ ให้เจอการพ่ายเเพ้ ให้ผิดหวัง ....สอนรับมือว่าต้องเข้าใจ ทำอย่างไร กับสิ่งที่เกิดขึ้น ผมว่าสำคัญมากๆ

โลกจริงๆไม่ได้สีลูกกวาดตลอดเวลา ความฝันเป็นสิ่งดี เราต้องเรียนรู้นำมาใช้ในโลกในความเป็นจริง

การสอนให้ยอมรับความจริงสำคัญมาก ทุกวันนี้หลายๆ คนแก้ไขปัญหาไม่จบเพราะไม่ยอมรับว่าสภาวะที่เป็นอยู่นั้นมีปัญหา เมื่อไม่ยอมรับว่ามีปัญหาก็ไม่รู้ว่าอะไรคือสาเหตุของปัญหา แล้วจะเห็นทางแก้ได้ไง..เนอะ..

วันนี้ลองถามพี่ชายว่าสอนลูกยังไง (พี่เราแต่งงานกับพี่สะใภ้ที่เป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น ตัวเขาเองก็ได้ทุนไปเรียนที่ Tokyo U อยู่ 7 ปี จนความคิดอ่านหลายอย่างเป็นญี่ปุ่นไปแล้วเหมือนกัน) เขาบอกว่ามีทั้ง 2 แบบแล้วแต่กรณี อย่างเช่น ถ้าเจ้าเปี๊ยกไม่ยอมทานข้าวก็จะบอกว่าถ้าไม่ทานคุณยายจะเสียใจนะ คุณยายอุตส่าห์ทำตั้งนาน แต่ถ้าเป็นกรณีปีนป่ายจะบอกตรงๆ เลยว่าอย่าปีนเดี๋ยวตกลงมาเจ็บ เพราะงานนี้เจ้าเปี๊ยกได้รับผลกระทบโดยตรง ..พอดีกว่า..เดี๋ยวกระทู้ดูหนังฟังเพลงจะกลายเป็นกระทู้รักลูกให้ถูกทางไปซะก่อน

กลับมาดูวิธีการนำเสนอ... ส่วนตัวคิดว่าแม้จะเศร้าไปบ้าง แต่ไม่ได้รู้สึกว่าถูกยัดเยียด ถ้าให้เปรียบเทียบ ก็เรียกได้ว่ารู้สึกเนียนเหมือนเวลาดูการ์ตูนจากงานของ Hayao Myazaki แห่ง Studio Ghibli พอไม่รู้สึกว่าถูกยัดเยียด ความเชื่อที่เกิดจากการดูการ์ตูนก็เกิดขึ้นได้ง่ายมั้ง ..อันนี้เข้าใจเอาเอง แต่ถ้าจะเอาทฤษฎีทำหนังสงสัยต้องรอน้า Pooh มาตอบ..อิอิ..