(14-05-2009, 16:06)SARUN Wrote: (14-05-2009, 13:38)poPPie Wrote: (14-05-2009, 12:36)Teera Wrote: คุณปรายพันแสง แกไปเขียนกลอนเปล่า ประมาณนี้อ่ะครับ
เหมือนกับ ปีนสู่ยอดเขาสูง ไม่ได้หวังอะไร นอกจากเห็นความสวยงามของมัน
เมื่อเห็นความสวยงามบนยอดเขาแล้ว ถ้ายังอยากรู้ว่าจะมีที่ไหนสวยงามกว่านี้หรือไม่ เราก็คงต้องเดินลงเขา และหาภูเขาลูกที่สูงกว่าเพื่อที่จะได้เจอสิ่งที่สวยกว่า
โอ้โห...เหมือนได้ เสพงานเขียนของ คาริล ยิบราล
ช่างเป็นคำคมที่ที่ต้องคิดให้ดี...คิดให้ลึกซึ้งมากๆ คิดแบบตื้นๆ ก็จะไม่เข้าใจได้ถึง"ปริศนาธรรมชาติ"นี้
การปีนป่ายสู่ที่สูง....เปรียบเสมือน ความพยายาม
ความสวยงาม...เปรียบเสมือน เป้าหมายในชีวิต
ภูเขาสูง....เปรียบเสมือน ภรรยา
ดังนั้น
ภูเขาลูกที่สูงกว่า ย่อมต้อง สวยกว่า ...ควรต้องแอบปีนขึ้นไป เมื่อมีโอกาส ใช่ไม๊ครับ
ลองดูความคิดที่คล้ายๆกันครับ
การปีนป่ายขึ้นสู่ที่สูง....เปรียบเสมือน ความพยายาม
ยอดเขา... เปรียบเสมือน ความสำเร็จแรก ( มั่งมีแต่อาจยังไม่มั่งคั่ง )
เดินลงเขาเพื่อหาลูกต่อไปที่สูงกว่า ... เปรียบเสมือน ค้นหาความสำเร็จที่สูงยิ่งๆขึ้นไปอีก ( มั่งมีและมั่งคั่ง )
ดังนั้น
การประสพความสำเร็จในชีวิตหรือไม่นั้นจะต้องมี โอกาส
ซึ่ง" โอกาส " มันจะไม่วิ่งมาหาเราถึงห้องนอนหรอกครับแต่เราจะต้องเข้าไปหามันและเรียนรู้มัน
ดร. ในบ้านนี้สอนผมไว้ครับ
ต้องขอโทษน้าว่องด้วยนะครับ มิมีเจตนาเบี่ยงเบนผลงานเพลง
ผมเองก็ชื่นชมและชื่นชอบในแบบที่น้าว่องเคยเล่นและแสดงออกมากมาย
จนขอเป็นศิษย์ น้าว่องก็ไม่ยอมหาว่า น้ำหนักเกิน
รักหนะรัก ได้ยินไหม