Thread Rating:
  • 0 Vote(s) - 0 Average
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
มุมหนึ่ง..ในลอสแองเจลลิส
Author Message
Maew Offline
Senior member
****

Posts: 470
Likes Given: 0
Likes Received: 0 in 0 posts
Joined: 03 Feb 2009
Reputation: 26
#12
RE: มุมหนึ่ง..ในลอสแองเจลลิส
ขอบคุณครับน้าหม่าว ที่แวะเข้ามาแลกเปลี่ยน
และเห็นด้วยทุกประการครับ

ที่ผมพูดถึงข้อสังเกตของไอน์สไตน์ก็คลับคล้ายคลับคลาว่า น่าจะเอามาจากหนังสือเล่มนั้นแหละครับ
ผมเคยแสดงความเห็นเกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้ในกระทู้น้าหนึ่ง ขอไม่ฉายซ้ำในส่วนของการวิจารณ์หนังสือ

เรื่องของไอน์สไตน์นั้นมีอะไรน่าสนใจหลายอย่างมาก ทั้งผลงานและแนวคิด
ที่น่าสนใจมากๆสำหรับผม คือ ความสนใจของไอน์สไตน์ที่มีต่อพุทธศาสนา

ประเด็นของน้าหม่าว ผมมีเรื่องมาแลกเปลี่ยนด้วย คิดว่าน่าสนใจทีเดียว...
ผมเคยได้ยินเรื่องของ Gross Nation Happiness ของชาวภูฎาน ซึ่งผู้นำประเทศ (กษัตริย์องค์ก่อน) มีนโยบายในการพัฒนาประเทศไม่เหมือนชาติอื่นๆ
คือ ท่านต้องการพัฒนาเศรษฐกิจ โดยเน้นการยกระดับจิตใจและการอยู่ร่วมกันในสังคม ไปพร้อมๆกับความเจริญทางวัตถุ ในขณะที่ประเทศอื่นๆมุ่งเน้นไปทางสร้างผลผลิตเพื่อเพิ่ม GDP
ผมก็ไม่เข้าใจลึกซึ้งนัก แต่รวมๆแล้วโดยหลักการคือ ภูฏานพยายามปรับตัวให้เข้ากับโลกที่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วโดยยังตระหนักอยู่เสมอว่า จะต้องรักษาวัฒนธรรมของตนเอง,ทำตัวให้กลมกลืนกับธรรมชาติ, เน้นความสุขของส่วนรวม
ผลคือ ทุกวันนี้ประเทศภูฏานมี GDP ที่ต่ำมาก แต่จากการวัดความสุขด้วยวิธีการวัดแบบตะวันตกที่ได้รับการยอมรับ ภูฏานอยู่อันดับที่ 8 จาก 178 ประเทศ

เรื่องนี้ก็ถูกนักวิชาการฝรั่งบางคนค่อนขอดว่า เพราะ คนภูฏานส่วนใหญ่ยังไม่รู้จักความสุข จากการมีทีวี, คอมพิวเตอร์, โทรศัพท์มือถือ ฯลฯ
พูดง่ายๆว่า มีความสุข เพราะไม่รู้ว่า มันมีอย่างอื่นอีกที่สร้างความสุขให้กับชีวิตได้มากกว่านี้
ฟังดูก็มีเหตุผลเหมือนกันนะครับ...
ย้อนมานึกถึงตัวเองแล้ว ถ้าเราไม่เคยเห็น laptop ก็เป็นไปไม่ได้ที่คิดจะอยากได้ เพราะไม่รู้ว่ามันมีของแบบนี้อยู่ด้วย
แต่พอรู้ว่ามันมีคอมพิวเตอร์พกไปไหนมาไหนก็ได้แบบนี้อยู่ ก็คงคิดว่า มีแล้วชีวิตคงดีขึ้นอักโข แล้วก็อยากจะมีมั่ง
ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะครับว่า ถ้าชาวภูฏานได้รู้จัก/สัมผัส เครื่องใช้เทคโนโลยีอย่างฝรั่งแล้วจะเกิดความกระ***นกระหือรือ อยากมี อยากได้จนตัวสั่นบ้างหรือเปล่า
แล้วถ้ามีแล้วจะมีความสุขเพิ่มขึ้นไหม..

แต่เรื่องนี้ก็คงบอกอะไรได้อย่างหนึ่งว่า การที่คนเราจะมีความสุขได้นั้น ไม่ได้ต้องการอะไรมากมายเลย เพียงแค่มีความเข้าใจในการอยู่ร่วมกันกับตัวเอง, คนรอบตัว, สังคม, ธรรมชาติ.....

ขอบคุณครับ

ปล. เห็นกระทู้ป้ามุก ไปภูฏานมา อยากถามเหมือนกันว่า ชีวิตความเป็นอยู่ การใช้ชีวิต, แนวคิดของคนที่นั่นเป็นยังไงบ้าง ป้ามุกมีอะไรเพิ่มเติมก็ยินดีนะครับ
" Remember happiness doesn't depend upon who you are or what you have; it depends solely on what you think. "
- Dale Carnegie
(This post was last modified: 20-05-2009, 17:32 by Maew.)
20-05-2009, 17:18
Find Like Post Reply


Messages In This Thread
RE: มุมหนึ่ง..ในลอสแองเจลลิส - by Maew - 20-05-2009, 17:18

Forum Jump:


Users browsing this thread: 7 Guest(s)

Contact Us | NimitGuitar | Return to Top | | Lite (Archive) Mode | RSS Syndication