ความในใจกับงาน Meeting 4

[boobyblue]

ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบ
แต่ความไม่สมบูรณ์แบบนั่นแหละคือความงาม....


ถามผมถึงความประทับใจในงาน
ผมตอบ....ผมเฉยๆ!!

แต่สิ่งที่ผมรู้สึกชื่นชมนั่นคือ..
ความพยายาม!!

ทุกคนต่างมีตัวตนในอัตราความถี่ที่ต่างกัน
แต่นั่นก็คือตัวตน!!
เพียงแต่ว่าใครจะจัดสรรท่วงท่าในการแสดงออกซึ่งตัวตนได้เหมาะสมลงตัวไ้ด้กลมกลืนในแบบเฉพาะตนได้อย่างไร
ก็เท่านั่น!!

ผมมีความสุขครับ
แต่ความสุขผมมาเริ่มเมื่องานเลิกแล้ว!!
เสียแต่ว่าความสุขของผมมิได้ถูกแสดงออกอย่างเปิดเผย
เพราะทุกคนได้กลับไปแล้ว!!

มีใครเคยฟังน้าตู่เล่นไวโอลินบ้าง?
ผมได้รับเกรียติจากน้าตู่ที่ร่วมเล่นเพลงของผม
ซึ่งน่าประทับใจมากน้าตู่เกิดอารมณ์ร่วมในเพลงของผม
เรียกหาไวโอลินเมื่อฟังเพลงของผม

เมื่อเราร่วมเล่นด้วยกัน
มีเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้น!!!
เพลงผมพลันสมบูรณ์แบบ!!!

โอ้!!
พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
กิเลสผมพุ่งพล่าน!!
ผมอยากบันทึกวินาทีนั้นไว้เหลือเกิน....
แต่เสียดาย.....ผมทำได้แค่เสียดาย....
เพื่อนๆคงไม่มีโอกาสได้ฟัง!!

(น้าเดียร์...ผมอยากตอแหลชื่นชมน้าเพื่อตอบแทนที่น้าชมผม...แต่ผมคงทำไม่ได้....เพราะผมซื่อสัตย์ต่อปากของผม..แต่อยากแค่บอกว่าผมรู็้สึกดีกับคำเยินยอของน้า เพราะผมเป็นคนบ้ายอ!!...ขอบคุณครับ)