Mt. Whitney, here I come

[karn]

ผมละชอบประโยคนี้ของเพื่อนน้า karn จริงๆครับ

"ช่วง 5-6 ปีมานี้ ผมโหยหาเวลามากครับ เพราะมีเพื่อนที่แต่งงาน มีลูกแล้วบอกว่า
ถ้าเมียเริ่มท้องแล้ว มึงไม่ต้องหวังได้ไปเที่ยวไกลๆเลย จนกว่าลูกมึงจะเข้ามหา'ลัยโน่นแหละ"

จริงๆก็ไปได้ครับ ถ้าหากไม่ห่วงลูกห่วงเมีย แต่มันก็เป็นความรับผิดชอบส่วนหนึ่งที่ต้องตระหนักครับ

นึกถึงพ่อผมเลยครับ ตอนเด็กๆเวลาพ่อจะไปต่างประเทศ จะชวนผมคุยแล้วอัดเทปคาสเซ็ทเอาไว้
ส่วนน้องยังพูดไม่ได้ พ่อก็เอานิ้วแหย่เอวให้น้องร้องแล้วอัดเสียงไว้ฟังเวลาคิดถึงลูก

ผมเห็นอย่างฝรั่งเวลาไปเที่ยวกัน เค้าก็ไม่ค่อยแคร์ว่าลูกยังเล็กนะครับ
ก็จะหอบหิ้วเอาไปด้วย แต่เด็กฝรั่งจะได้รับการเลี้ยงดูไม่ค่อยเหมือนคนไทย
จะพยายามให้ช่วยตัวเองตั้งแต่เล็กๆ กินข้าวเอง ไม่เดินตามป้อน ไม่อุ้ม นอนแยกห้อง
ทีแรกผมก็คิดว่า อย่าเพิ่งไปเลย รอลูกโตก่อน แต่คิดไปคิดมาก็นะ... จะเป็นไรไป

ยินดีมากเลยครับถ้าได้ไปกันจริงๆ สงสัยเราต้องย้ำเตือนกันบ่อยๆ จะได้ทำให้มันเป็นจริง

น้าnap ครับ
เดี๋ยวน้ากลับมาปลายปี เรามาวางแผนกัน..

ผมกับแฟนเคยไปเดินแถบ Canterbury ในเขตเมือง เห็นฝรั่งสองผัวเมียริมถนน
มีลูกเล็กๆ คนน้องอายุไม่เกินสามขวบ กำลังถือแซนวิชกินเอร็ดอร่อย
คนพี่ก็วิ่งเล่นอยู่บนทางเท้า ยังคุยกับแฟนเลยว่า เห็นแล้วกลัวเด็กคนโตจะวิ่งทะเร่อทะร่าไปในถนน โดนรถชน
ส่วนคนน้อง พ่อแม่ก็ไม่ต้องป้อนอาหารให้เลย เด็กรู้จักกินเองได้
พ่อแม่ก็นั่งคุยกันหวานชื่น ไม่ต้องสนใจลูกมากนัก
เลยตกลงกันว่า ถ้ามีลูก อยากเลี้ยงลูกแบบนั้นครับ