มุมหนึ่ง..ในลอสแองเจลลิส

[Maow]

ผมมีความเห็นพ้องกับน้า Maew ในประเด็นที่ว่า หากคนคนหนึ่งที่เดินไปไม่มีความรู้ ไม่มีวาทะในการพูดคุย ไม่มีการศึกษา และคนอื่นก็ไม่รู้ถึงหัวนอนปลายเท้า สิ่งใดๆที่อ.ประมวลได้รับอาจไม่ใช่อย่างที่บรรยายออกมาเป็นตัวหนังสือใช่ไหม?????

แล้วคนที่อาจารย์พบมีเพียงเท่านี้ใช่หรือไม่ตลอดการเดินทางร่วม 2 เดือน แล้วคนที่ไม่ได้เขียนถึง เป็นคนที่แสดงกริยาหรือไม่มีความเป็นมิตร หรือแสดงความกักขระต่ออาจารย์ใช่หรือไม่?????

แต่อย่างไรก็ตามหนังสือเล่มนี้ก็แสดงให้เห็นว่า คนที่เป็นมิตร คนที่ช่วยเหลือคนอื่นในยามยาก คนที่เห็นใจเพื่อนมนุษย์ด้วยกันก็ยังคงมีอยู่ แม้จะอยู่ตามซอกหลืบของสังคม แต่ก็ยังเป็นหมู่มวลมหามิตรที่ยังคงทำให้โลกใบนี้น่าอยู่ และยังพอหาคำว่า น้ำใจ เห็นอกเห็นใจ โอบอ้อม อารี ได้อยู่ในสังคมไทย................