ตามล่าหา..ประสบการณ์.. ณ วันนั้น

[dejemerry]

Hi Pov,

You're really amazing,
I'm sure you are the master of time organization, how could you manage your day?
3 outside gigs per week (and BKK traffic!!) besides reg. job and then 2 kids plus your lovely wife plus "Nimit" and "Blue house" and who knows what else?? Oh my!

You reminded me of this poem;

"My candle burns both end,
It may not last all night,
but ah my foes, and oh my friends,
it gives a lovely light"

I salute you Pov, you are "The Man"

กราบขอบพระคุณน้าnapmanสำหรับคำชื่นชมที่ให้มาครับ
ด้วยใจรักในเสียงดนตรีและกีตาร์ ครอบครัวเต่าและน้าsanซึ่งเปรียบเสมือนสมาชิกหนึ่งในครอบครัวเต่าจึงรวมตัวกันได้ และเล่นเพลงในแนวร่วมสมัยทั้งไทยและสากล ทั้งเก่าและใหม่
ส่วนฝีมือไม่ได้เก่งอะไรจริงๆครับ แต่เราเอาจุดที่น่าจะเป็นจุดขายของวง คือความเป็นครอบครัว และการใช้ผู้หญิง (ป้าแดง) เป็นมือกีตาร์โซโล่หลัก มีน้องปิ๊งและน้าsanเป็นนักร้องนำ ยิ่งเป็นที่น่าสนใจแก่ผู้พบเห็นและผู้ฟัง
ฝีมือพวกเราคงต้องพัฒนากันอีกมากมาย แต่เราก็มีความสุขที่จะเล่นในสถานที่ที่เราชอบ

การบริหารเวลานั้นยากเอาการครับ โดยเฉพาะป้าแดงที่ต้องทำงานประจำอยู่ที่บ้านเต่า (ขนมตะโก้เลิศรสเชลล์ชวนชิม) ต้องทำงานบ้านและดูแลอาหารการกินให้ลูกๆรวมทั้งผม
ซึ่งต้องแบ่งเวลามาแกะเพลง ต่อเพลง ฝึกซ้อมลีดให้คล่อง
ลูกสาวเองก็ต้องไปเรียนหนังสือ มีการบ้าน ลูกชายคนเล็กก็ติดตามไปด้วยตลอด
ส่วนผมเองก็ยึดอาชีพที่ปรึกษากฎหมายเป็นหลัก บางวันต้องเตรียมคดีไปว่าความในศาล แต่ด้วยทำมานาน งานกฎหมายแสนเครียดแบกรับปัญหาของคนอื่น ผมก็เริ่มรับงานน้อยลง อยากใกล้ชิดกับครอบครัวในทางดนตรีมากกว่า ซึ่งผมว่าน่าจะดีและเหมาะสมมากกว่าการเล่นกีฬาร่วมกัน
ผมเองปรึกษากันแล้วว่า จะรับงานดนตรีเท่าที่ไหวและไม่มีผลเสียกับความเป็นอยู่ของครอบครัวเรามากนัก
ได้อย่างอาจต้องเสียอย่าง เพราะเราได้เลือกที่จะมีจะเป็น
ผมเลิกเล่นดนตรีอาชีพไป[color]นานนับสิบห้าปี[/color]แล้ว เพื่อต้อนรับการเกิดของลูกคนแรก แต่ครอบครัวเต่าก็ซ้อมดนตรีและต่อเพลงใหม่ๆกันอยู่เสมอ จึงพอมีเพลงตุนไว้มากพอที่จะกลับมารวมวงเล่นกันใหม่ได้ไม่ยากนัก

ยิ่งมาอยู่ในบ้านสีฟ้าแห่งนี้ เราได้เห็นยอดฝีมือกีตาร์และเสียงร้องที่เก่งกาจหลายๆท่าน ทำให้เปลวเทียนที่มีแสงริบหรี่กลับสว่างไสวขึ้นอีกครั้ง ครอบครัวเต่าโชคดีที่ได้รู้จักสังคมที่นี่ เรามีความสุข ที่ได้เล่นได้แสดงออก ส่วนผมเองก็ได้หยิบกีตาร์ที่มีอยู่ไปใช้งานได้คุ้มค่ามากขึ้น

สถานที่ที่วงเราเล่นก็ไม่ห่างจากบ้านเต่ามากนัก อยู่ในรัศมี 5 กิโลเมตรเองครับ แต่สภาพรถติดเอาการเชียว

Sure! I'm a man, not a woman but I'm a one woman man.
Thanks you all.

พูดถึงป้าแดง แบบว่า อ่านแล้วซาบซึ้งน้ำตาร่วงเลยค่ะ
หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง

ไม่ใช่ 15 ปีที่แล้วนะคะ 21 ปีกว่าแล้วจ้า พ่อเต่า ตั้งแต่ป้าแดงอายุ 19 ปี โน้นนนนนนน อิอิ