เยี่ยมบ้านพี่ napman (Krispy Kreme Doughnuts at Atlanta/เส้นทางสู่ Hollywood)

[karn]

นี่คือโบสถ์ครับ แถวนี้ขนาดโบสถ์ยังตกแต่งคล้ายกัยโรงหนังเลย



เสื้อผ้าร้านนี้เหมือนแถวบ้านเราเลย



โอ้..จอร์จ...หน้าท้องของคุณแบนราบจริงๆ (ล้อเล่นครับลุง)



กองถ่ายภาพยนต์ ภาพที่เห็นได้ทั่วไปใน Hollywood





คุณป้าคนนี้คงเป็นดารา ดังรึเปล่าไม่รู้ ถ่ายไว้ก่อน



รักแร้ขาวใส เพราะป้าใช้ เรโซน่า



แอบถ่ายด้านใน



อุตสาหกรรมภาพยนต์นี่ใช้ไฟเปลืองไม่เบา...แล้วมาบอกว่าโลกร้อน

---

มีตำรวจมาคุมด้วย



มองจากบนป้าย Hollywood Sign แทบมองไม่เห็นเมืองเลย แต่มองจากในเมืองเห็นป้ายชัดเจนแทบทุกมุมเมือง

[karn]

อาโหลๆๆๆ





เจอกองถ่ายอีกกอง



หวัดดีพ่อหนุ่ม



อืมมมมม



ยัยคนนี้พ่นพึมพัมตอนผมยกกล้องถ่าย...ถ่ายก็ไม่เห็นหน้า โดนบ่นฟรีเลยตู



ที่นี่เค้าสนับสนุนให้คนปั่นจักรยาน รถเมล์ยังมีที่แขวนให้ความสะดวก







First Presbyterian Church of Hollywood





พี่ nap พาชมเมืองต่อ

---

ผ่านย่าน Thai Town



เข้าใจละ ทำไมเรียกว่า จังหวัดที่ 77 (ตอนนั้นยังไม่มีจังหวัดบึงกาฬ)











ดูเผินๆนึกว่าอยู่เพชรบุรี

[karn]

พี่ nap พาผมชมรอบเมือง



ป้ายรถเมล์







บ้านสวยดี



William Mulholland Memorial Fountain พี่ nap เล่าให้ฟังว่าหน้าร้อนจะมีคนมาเล่นน้ำพุเพียบเลย









พี่ nap พาชมศูนย์การค้า The Grove









รถคันนี้เตรียมตัวเข้าฉาก



เจอกองถ่ายอีกแล้ว



สปอร์ตไลท์บิ๊กบึ้ม



กำลังถ่ายทำพอดีเลย





เบื้องหลัง

---

แวะเข้าห้องน้ำบนตึก



















แวะรับประทานข้าวหน้าเนื้อวัวที่ร้าน Yoshinoya พี่ nap บอกว่าน้ำดื่่มเติมได้เรื่อยๆ ผมเลยกดน้ำมาอย่างละนิด พอดื่่มได้อึกสองอึก หมดแล้วก็แล้วชิมน้ำแต่ละชนิดไปเรื่อยๆ อิอิ..คุ้ม



อิ่มแปล้...ร้านอาหารที่นี่แพงก็จริงแต่ให้เยอะมากๆเลย

กลับมาที่บ้านพี่ nap เดี๋ยวเราจะออกไปเป็นอาสาสมัครกัน

[karn]

เย็นวันนั้นเรากลับมารับประทานข้าวที่บ้านพี่ nap อาหารที่เรารับประทานเป็นอาหารไทย พี่ imp ซื้อมาจากแถวที่ทำงาน
คนไทยมาอยู่ที่นี่ไม่ลำบากเรื่องอาหารการกิน เพราะมีอาหารไทยรสชาติไทยแท้ๆกินกันอย่างอุดมสมบูรณ์
กินข้าวเสร็จพี่ nap ชวนผมอัด VDO ไว้เป็นที่ระลึกครับ

[karn]

วันนี้ตื่นมากินนมและขนมปัง...ผม พี่ nap และพี่ imp ออกเดินทางไปเป็นอาสาสมัครกันครับ จัดอุปกรณ์เวทีเรียบร้อย



ผมขึ้นเวทีด้วยความประหม่าเพราะไม่คุ้นกับเวทีสักเท่าไหร่ ปกติจะเล่นกีต้าร์ในวงเหล้าซะเป็นส่วนใหญ่



สมาชิกเริ่มทะยอยเดินทางมารับประทานอาหาร





ตอนอยู่บนเวทีตื่นเต้นและประหม่ามากๆ แต่ตอนนี้นึกย้อนกลับไปเป็นความทรงจำที่ดีมากๆครับ มีลูกมีหลานเล่าให้ฟังได้ว่าครั้งนึงปู่เคยเล่นกีต้าร์ให้ฝรั่งฟังเป็นพันเลย (อายุคนฟังรวมกัน)



หมดเพลงที่เตรียมมาแล้ว...ฟังพี่ nap เดี่ยวกันครับ

---

เสร็จแล้วเราไปกิน Farmer Boys เบอเกอร์ท้องถิ่นยอดฮิต



สองสาวดีใจมีคนขอถ่ายรูป (ผมตั้งใจถ่ายคนไหนคงรู้นะ)





อาหารที่นี่ให้เยอะจริงๆ

---

อิ่มมากๆครับ เสร็จแล้วกลับไปเตรียมตัวเก็บข้าวของ พรุ่งนี้ผมต้องเดินทางกลับแอตแลนต้าแล้ว



บ้านน้อยหลังนี้...ผมชอบมองมากๆ



รูปคุณพ่อคุณแม่ของพี่ nap และน้า imp ครับ



บรรยากาศหน้าบ้านยามเย็น





เย็นนี้ทั้งสองท่านจะพาผมไปรับประทาน Asia Buffet

---

ซอสพริก ศรีราชา



น่ากินทั้งนั้น...



ตักได้ไม่อั้น







ผมกินเต็มคราบเลยครับ



ขับรถชมเมืองยามค่ำคืนครับ

---

วันนี้ผมต้องกลับ Atlanta ตอนสายๆ พี่ nap เลยชวนมาเดินเล่นชมบรรยากาศตอนเช้าครับ





ม้าตัวนี้คุ้นเคยกับพี่ nap มากๆครับ



ดูสายตาที่เป็นมิตรของม้าสิครับ



บรรยากาศสดชื่นมากๆครับ





ฟ้าเริ่มสว่างแล้ว



ชมวิวด้วยกันครับ

---

ทางดินสำหรับให้ม้าวิ่งครับ





ชมวิวไปเรื่อยๆนะครับ









เดินมาใกล้เชิงเขาแล้ว



อากาศแถวนี้บริสุทธิ์และเป็นธรรมชาติมากครับ เดินๆอยู่ก็มีไคโยตี้วิ่งผ่านหน้าเราไป

---

[karn]

ชมวิวกันต่อครับ



บ้านแถวนี้สวยจริงๆ

















อันนี้เป็น Flood Way สำหรับระบายน้ำจากหิมะที่ปกคลุมยอดเขาครับ (พอกลับถึงเมืองไทยไม่นานคำนี้ก็เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง จากเหตุน้ำท่วมกรุงเทพฯ)

---

เดินมาจนสุดทาง ได้เวลาเดินกลับกันแล้วครับ







เม็ดของต้นไม้นี้พี่ nap บอกว่ามีรสเผ็ดๆซ่าๆ

---

ชมวิวขากลับกันครับ

---

ถ่ายรูปมาเยอะมาก...













มีป้าย Yard Sale บอกให้ไปดูบ้านที่เปิดท้ายขายของครับ





บ้านนี้เอาของเหลือใช้มาวางขายที่สนามหน้าบ้าน





กลับถึงบ้านพี่ nap แล้วครับ



เก็บข้าวของเตรียมตัวเดินทางกลับ มองออกนอกหน้าต่างจากห้องที่ผมนอนครับ



เก็บบรรยากาศในบ้านพี่ nap มาฝากครับ



พี่ nap สมัยหนุ่มๆหล่อมาก



บ้านน้อยหลังที่ผมชอบมอง ที่แท้เป็นบ้านของนักเขียนชื่อดัง ซึ่งเป็นน้องแท้ๆของพี่ nap ของเรานี่เองครับ



ออกเดินทางไปสนามบินครับ

---

ร้านเปิดพอดีเลยแวะซื้อเบอเกอร์ IN-N-OUT กินสักหน่อย





ถึงสนามบิน Ontario แล้วแต่หาเคาน์เตอร์ Delta Airline ไม่เจอ



พี่ nap ช่วยไปดูให้จึงรู้ว่ามาผิดอาคาร



เจอแล้วครับ อยู่อาคาร 4



ขอบคุณพี่ napman และน้า imp มากๆครับ (พี่เค้าบอกให้เรียกว่าน้า) ที่กรุณาให้ที่อยู่และเลี้ยงข้าวผมทุกมื้อ
ตอนที่พี่ทั้งสองมาเมืองไทยผมไม่ได้มีโอกาสตอบแทนอย่างเต็มที่รู้สึกเกรงใจมากๆครับ
อยากบอกให้รู้ว่าที่ nimitguitar แห่งนี้มีมิตรภาพที่แท้จริงและจริงใจยากที่จะหาได้ในที่ใดๆครับ
จากคนที่อยู่ห่างกันคนละซีกโลก แต่มีความเอื้ออาทรต่อกันดั่งญาติมิตรเพราะเรามี กีต้าร์ เป็นสิ่งเชื่อมโยงกันและกัน
เป็นความประทับใจที่ไม่รู้ลืมครับ

[Maow]

เค้าอยากเห็นแคชเมียร์น่ะตัวเองจัดมาหน่อยนะคร๊าบ

[karn]

เดี๋ยวจัดให้ครับน้าหม่าว

ตอนนี้ข้อมูลบางส่วนที่ถ่ายไว้ใน iphone หายไปกำลังหาทางกู้ภาพและเสียงกลับมาอยู่ครับ
สงสัยคอมพ์ผมจะมีไวรัส คราวที่แล้วบนรถไฟก็หายไปทีนึงแล้ว แต่ภาพการเดินทางช่วงแรกๆยังอยู่ครบครับ