ดนตรีคืออะไร?.....ในทัศนะข้าพเจ้า...ภาคนิยามเเละความหมาย /ตอนเเรก/

[ไข่ไก่]

อ้าว A หมดเลยเหรอ
ผมนึกว่าผมเก่ง หลงภูมิใจอยู่ตั้งหลายปี ยังไปคุยกับลูกไว้เลย นี่มัน A ตัวเดียวในชีวิตพ่อ
เชียวนะ กลายเป็นโหลไปซะแล้ว.............เฮ้อ


นี่ นายหัทต้องรับผิดชอบในการทำลายความภูมิใจของผมและของลูกผมด้วย ถ้าเกิดลูกผมไปคุยไว้กะเพื่อน ผมจะทำยังไงหา
แล้วพ่อแม่ผมอีกถ้าท่านไปคุยไว้ว่าลูกได้ A ถ้าท่านรู้ความจริง ท่านคงผิดหวังมาก

ผมรู้ว่าคงไม่มีใครตั้งใจให้เป็นอย่างนั้น นี่คือ groove หรือเปล่าเนี่ย

ผมคงยึดมั่นถือมั่นกับ A ตัวนั้นมากเกินไป ผมเคยคิดว่าถ้าไม่มีมันผมคงอยู่ต่อไปไม่ได้......
แต่แล้ว C+ ตัวถัดไปก็ทำให้ผมได้คิดว่าผมยังต้องเรียนรู้อีกมาก ถ้าผมได้ A แล้วผมคิดว่า
ผมเก่งแล้ว ผมจะไม่มีวันเก่งขึ้นได้อีก และในอนาคตผมอาจไม่ได้ใช้ A ตัวนั้นมาทำงาน
แต่กลับมาทำงานในสาขา C+ที่ผมไม่ชอบมันในตอนแรก หรืออาจ B D แม้กระทั่ง F
ก็อาจเป็นวัตถุดิบผลิตงานของผมก็ได้

ในทรรศนะของผม ดนตรี ไม่เท่ากับ music

[โฟล์คน้อย]

ดนตรีก็คือดนตรี ศิลปะก็คือศิลปะ..
เหมือนกับที่คนซึ่งชื่นชอบดนตรี Jazz บอกว่า Jazz ก็คือ Jazz
หรือเหมือนกับคนที่เคยศึกษาเกี่ยวกับเต๋า ก็จะบอกว่า เต๋า ก็คือ เต๋า
ไม่มีทางเป็นอย่างอื่น ไม่มีทางอธิบายได้..
จนกว่าจะได้รับรู้ สัมผัสด้วยตนเอง


ดนตรีและศิลปะสามารถเป็นได้ทุกสิ่งทุกอย่างตามแต่ใจของคนนั้น
เป็นอย่างหนึ่งของผู้สร้าง.. และเป็นอีกอย่างของผู้เสพก็ได้


ผมไม่ได้ตั้งใจจะใช้ถ้อยคำให้มากความ ผมต้องขอโทษด้วยนะครับ
แต่ด้วยความรู้สึกมันเป็นอย่างนั้น ซึ่งอาจจะเหมือนหรือแตกต่าง
จะนับประสาอะไรในเมื่อคนบนโลกตั้งห้าหรือหกพันล้านคน..
ยังไม่มีใครเหมือนกันทุกสิ่งทุกอย่างเลยสักคนเดียว


.................................


ดนตรีในความรู้สึกของผมทุกวันนี้.. คือ การแสวงหาตัวตน จิตวิญญาณธรรมชาติ
คือ การทำความรู้จักกับตัวตนของตนเอง


ดนตรีคือการแสวงหาจิตวิญญาณบริสุทธิ์..


ไม่ว่าเพลงนั้นจะมีเนื้อหา.. เสียงร้อง หรือมีเพียงดนตรีบรรเลง
ทุกสิ่งมีเรื่องราวที่สอดแทรกให้เรียนรู้ความเป็นจริงของชีวิต ของธรรมชาติ


...................................


เพลงบางเพลงที่เราชื่นชอบ ฝังใจ
ก็เหมือนเช่นเดียวกับความทรงจำที่หอมหวานบางส่วนในชีวิต.. ที่เราไม่เคยคิดอยากจะลืมมัน


เพลงบางเพลง หรือบางแนวดนตรี แม้ฟังกี่ครั้งเราก็ไม่อาจทำใจให้ชื่นชอบได้เลยสักครั้ง
มันก็คงไม่ต่างไปจากเรื่องราวบางเรื่อง.. หรือคนบางคน หรือบางสิ่งบางอย่าง
ที่เราไม่เคยต้องชะตา ไม่เคยอยากเสวนา หรือเลี่ยงไปเสียดีกว่า..
ทั้งที่เราก็ไม่มีเหตุผลใดเลยให้ต้องรู้สึกเช่นนั้น..


หรือกับบางเพลงที่เราฝึกเล่นเท่าไรก็ไม่เคยเล่นได้..
ก็เหมือนกับเรื่องบางเรื่องที่เราอาจไม่เคยทำได้สำเร็จ
แต่ในเพลงที่เราสามารถฝึกเล่นมันจนได้..
มันก็เหมือนกับความรู้สึกเมื่อได้รับความสำเร็จกับบางสิ่งในชีวิต


หลายครั้งที่เราจะมีเพลงที่เล่นซ้ำไปซ้ำมา.. เมื่อทุกครั้งที่เราหยิบเครื่องดนตรีขึ้นมาเล่น
คงคล้ายกับสิ่งประจำวันในชีวิตที่ไม่เคยเปลี่ยนตั้งแต่เราลืมตา..
เพียงแต่มันอาจสลับช่วงเวลาไปไหนตอนไหนเท่านั้น


.........................................................


บางเพลงรู้สึกขาดห้วง หนัก เบา..
บางจังหวะเงียบ เหมือนหล่นหาย
บางจังหวะเสียงดัง.. เร่าร้อน สนุกสนาน
บางท่วงทำนองก็แทรกลึกลงไปในหัวใจ จนบางครั้งเราก็ไม่อยากฟัง
แต่ทำไม่เราไม่เคยปิด หรือหยุดมัน.. เพื่อไม่ฟังเสียงนั้นไปได้เสียที


ช่วงจังหวะของชีวิตก็เหมือนกัน.. ที่มีขึ้น มีลง ว่างเปล่า
สุขสมหวัง ผิดหวัง.. ท้อใจ เหนื่อยหน่าย
ต่อสู้ หกล้ม และลุกขึ้นยืนกลับมาใหม่..


บางเพลงมีหลายอัตราจังหวะ
บางเพลงอาจไม่เป็นจังหวะ..
บางเพลงอาจมีจังหวะที่มั่นคง
หรือบางเพลงอาจไม่มีจังหวะใดเลย..


เพลงในธรรมชาติ.. เสียงคลื่น เสียงฟ้าร้อง เสียงฝนตก
สามารถเปลี่ยนไปช้าเร็วได้.. ไม่เห็นต้องให้สิ่งใดกำหนด
แต่มันก็มีความไพเราะเสมอในตัวของมันเอง


เหมือนลมหายใจในชีวิตของคนเรา..
ที่เรามีช่วงจังหวะในการหายใจ
เราไม่เคยหายใจสั้น.. ยาว เท่ากันทีเดียวเลยสักครั้ง..
แต่ขอเพียงเรามีลมหายใจ เราก็ยังมีชีวิต..


จริงหรือ..


...........................


ไม่มีใครหายใจเหมือนกันเลยสักคนเดียว..
และไม่มีเพลงใดเหมือนกันเลยสักเพลงเดียว..


แต่ทุกเพลงเมื่อเริ่มบรรเลง.. เริ่มร้อง เริ่มต้น.. ก็ต้องจบเมื่อถึงท่อนสุดท้ายของเพลง
ถึงแม้ไม่จบด้วยตัวของเพลง ก็ต้องหยุดลงไม่ว่าด้วยหนทางใดก็ทางหนึ่ง
อาจค่อย ๆเบาลง.. หรือกดปุ่มปิดมันไป..


มันไม่แตกต่างกันเลย
จังหวะของเพลง.. กับจังหวะของชีวิต


ทุกเพลงมีเรื่องราว มีท่วงทำนองเป็นตัวบอกเล่า มีเมโลดี้เหมือนดังตัวละคร..
เราคือเพลง.. เพลงคือเรา


ทุกครั้งที่เพลงเิริ่มขับกล่อมบรรเลง..
เราหรือเพลงกันแน่ที่กำลังเดินทาง..



โฟล์คน้อย..



.....................................

[boobyblue]

เลือดซิบ!!!!

[Grid..]

ดนตรีก็คือดนตรี ศิลปะก็คือศิลปะ..
เหมือนกับที่คนซึ่งชื่นชอบดนตรี Jazz บอกว่า Jazz ก็คือ Jazz
หรือเหมือนกับคนที่เคยศึกษาเกี่ยวกับเต๋า ก็จะบอกว่า เต๋า ก็คือ เต๋า
ไม่มีทางเป็นอย่างอื่น ไม่มีทางอธิบายได้..
จนกว่าจะได้รับรู้ สัมผัสด้วยตนเอง


ดนตรีและศิลปะสามารถเป็นได้ทุกสิ่งทุกอย่างตามแต่ใจของคนนั้น
เป็นอย่างหนึ่งของผู้สร้าง.. และเป็นอีกอย่างของผู้เสพก็ได้


ผมไม่ได้ตั้งใจจะใช้ถ้อยคำให้มากความ ผมต้องขอโทษด้วยนะครับ
แต่ด้วยความรู้สึกมันเป็นอย่างนั้น ซึ่งอาจจะเหมือนหรือแตกต่าง
จะนับประสาอะไรในเมื่อคนบนโลกตั้งห้าหรือหกพันล้านคน..
ยังไม่มีใครเหมือนกันทุกสิ่งทุกอย่างเลยสักคนเดียว


.................................


ดนตรีในความรู้สึกของผมทุกวันนี้.. คือ การแสวงหาตัวตน จิตวิญญาณธรรมชาติ
คือ การทำความรู้จักกับตัวตนของตนเอง


ดนตรีคือการแสวงหาจิตวิญญาณบริสุทธิ์..


ไม่ว่าเพลงนั้นจะมีเนื้อหา.. เสียงร้อง หรือมีเพียงดนตรีบรรเลง
ทุกสิ่งมีเรื่องราวที่สอดแทรกให้เรียนรู้ความเป็นจริงของชีวิต ของธรรมชาติ


...................................


เพลงบางเพลงที่เราชื่นชอบ ฝังใจ
ก็เหมือนเช่นเดียวกับความทรงจำที่หอมหวานบางส่วนในชีวิต.. ที่เราไม่เคยคิดอยากจะลืมมัน


เพลงบางเพลง หรือบางแนวดนตรี แม้ฟังกี่ครั้งเราก็ไม่อาจทำใจให้ชื่นชอบได้เลยสักครั้ง
มันก็คงไม่ต่างไปจากเรื่องราวบางเรื่อง.. หรือคนบางคน หรือบางสิ่งบางอย่าง
ที่เราไม่เคยต้องชะตา ไม่เคยอยากเสวนา หรือเลี่ยงไปเสียดีกว่า..
ทั้งที่เราก็ไม่มีเหตุผลใดเลยให้ต้องรู้สึกเช่นนั้น..


หรือกับบางเพลงที่เราฝึกเล่นเท่าไรก็ไม่เคยเล่นได้..
ก็เหมือนกับเรื่องบางเรื่องที่เราอาจไม่เคยทำได้สำเร็จ
แต่ในเพลงที่เราสามารถฝึกเล่นมันจนได้..
มันก็เหมือนกับความรู้สึกเมื่อได้รับความสำเร็จกับบางสิ่งในชีวิต


หลายครั้งที่เราจะมีเพลงที่เล่นซ้ำไปซ้ำมา.. เมื่อทุกครั้งที่เราหยิบเครื่องดนตรีขึ้นมาเล่น
คงคล้ายกับสิ่งประจำวันในชีวิตที่ไม่เคยเปลี่ยนตั้งแต่เราลืมตา..
เพียงแต่มันอาจสลับช่วงเวลาไปไหนตอนไหนเท่านั้น


.........................................................


บางเพลงรู้สึกขาดห้วง หนัก เบา..
บางจังหวะเงียบ เหมือนหล่นหาย
บางจังหวะเสียงดัง.. เร่าร้อน สนุกสนาน
บางท่วงทำนองก็แทรกลึกลงไปในหัวใจ จนบางครั้งเราก็ไม่อยากฟัง
แต่ทำไม่เราไม่เคยปิด หรือหยุดมัน.. เพื่อไม่ฟังเสียงนั้นไปได้เสียที


ช่วงจังหวะของชีวิตก็เหมือนกัน.. ที่มีขึ้น มีลง ว่างเปล่า
สุขสมหวัง ผิดหวัง.. ท้อใจ เหนื่อยหน่าย
ต่อสู้ หกล้ม และลุกขึ้นยืนกลับมาใหม่..


บางเพลงมีหลายอัตราจังหวะ
บางเพลงอาจไม่เป็นจังหวะ..
บางเพลงอาจมีจังหวะที่มั่นคง
หรือบางเพลงอาจไม่มีจังหวะใดเลย..


เพลงในธรรมชาติ.. เสียงคลื่น เสียงฟ้าร้อง เสียงฝนตก
สามารถเปลี่ยนไปช้าเร็วได้.. ไม่เห็นต้องให้สิ่งใดกำหนด
แต่มันก็มีความไพเราะเสมอในตัวของมันเอง


เหมือนลมหายใจในชีวิตของคนเรา..
ที่เรามีช่วงจังหวะในการหายใจ
เราไม่เคยหายใจสั้น.. ยาว เท่ากันทีเดียวเลยสักครั้ง..
แต่ขอเพียงเรามีลมหายใจ เราก็ยังมีชีวิต..


จริงหรือ..


...........................


ไม่มีใครหายใจเหมือนกันเลยสักคนเดียว..
และไม่มีเพลงใดเหมือนกันเลยสักเพลงเดียว..


แต่ทุกเพลงเมื่อเริ่มบรรเลง.. เริ่มร้อง เริ่มต้น.. ก็ต้องจบเมื่อถึงท่อนสุดท้ายของเพลง
ถึงแม้ไม่จบด้วยตัวของเพลง ก็ต้องหยุดลงไม่ว่าด้วยหนทางใดก็ทางหนึ่ง
อาจค่อย ๆเบาลง.. หรือกดปุ่มปิดมันไป..


มันไม่แตกต่างกันเลย
จังหวะของเพลง.. กับจังหวะของชีวิต


ทุกเพลงมีเรื่องราว มีท่วงทำนองเป็นตัวบอกเล่า มีเมโลดี้เหมือนดังตัวละคร..
เราคือเพลง.. เพลงคือเรา


ทุกครั้งที่เพลงเิริ่มขับกล่อมบรรเลง..
เราหรือเพลงกันแน่ที่กำลังเดินทาง..



โฟล์คน้อย..



.....................................

อ่านแล้วได้อะไรเยอะมากเลยครับ.. หนอนขอจดไว้เตือนตัวเองหน่อยนะครับ..

[.::.pOoH.::.]

ชนใดไม่มีดนตรีกาล ในสันดานเป็นคนชอบกลนัก - พระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว

ในหลวงของเราผู้ทรงเป็นนักดนตรีและดุริยกวี ทรงมีพระราชปรารภไว้ว่า ดนตรีนั้นเป็นสื่อภาษาสากลที่ชนทุกชาติทุกภาษาสามารถเข้าใจได้ดี แม้ว่าอาจจะพูดกันไม่รู้เรื่อง แต่สามารถร่วมกันเล่นดนตรีด้วยกันได้



ป.ล. (แจมได้ แต่อย่าไปทำเค้าล่มล่ะ)

[ยอดเยี่ยม]

ดนตรีที่ดี สามารถยกระดับวุฒิภาวะทางอารมณ์ สมาธิ สติปัญญาของผู้ฟังได้ครับ

ยังไม่มีผู้ฟังสามารถตัดสินหรือแยกแยะดนตรีออกมาว่า ดี หรือ ไม่ดี
แต่ดนตรีจะถูกตัดสินจากผู้ฟังว่า ชอบ หรือ ไม่ชอบ

[.::.pOoH.::.]

ดนตรีที่ดี สามารถยกระดับวุฒิภาวะทางอารมณ์ สมาธิ สติปัญญาของผู้ฟังได้ครับ

ยังไม่มีผู้ฟังสามารถตัดสินหรือแยกแยะดนตรีออกมาว่า ดี หรือ ไม่ดี
แต่ดนตรีจะถูกตัดสินจากผู้ฟังว่า ชอบ หรือ ไม่ชอบ

เห็นด้วยกับน้าศักดิ์ชัยนะ

เรื่องนี้คงคุยกันยาว เหมือนแวดวงการศึกษาที่จะสร้างเกณฑ์ของงานสร้างสรรค์ให้เทียบเท่างานวิจัย

แค่คิดก็คลั่งแล้วครับ

[hattaya111]

เเวะมาทักทายครับ พอดีมีเขาถ่ายไว้ อาจพอเกิดประโยชน์ได้บ้าง หากไม่ดีอย่างไรขออภัยด้วยนะครับ

อันนี้บทพูด




พูดต่ออีกตอนครับ







อันนี้บทเล่นเพลงตัวเอง เเละตอบคำถามอธิบายในบางส่วนครับ



article In The Space By หนึ่ง หัทยา สงวนสิน







เพลงบรรเลงอีกเพลงที่บันทึกไว้ครับ พร้อมตอบคำถามในตอนท้าย


Traveling the circle By หนึ่ง หัทยา สงวนสิน



เล่นพลาด ไม่สุภาพ ขออภัยในความอ่อนซ้อมด้วยนะครับ เทคเดียว เดินทางมาไกล เวลากระชั้น เเต่ก็หวังให้ได้สาระประโยชน์กันบ้าง

ยินดีตอบทุกข้อสงสัยที่จะทำให้เกิดประโยชน์ได้ครับ

หวังว่า่คงสบายดี เเข็งเเรงกันทุกคน

บุญรักษา


ขอบคุณที่ใช้เวลากันครับ ^^

[stingnall]

เข้าอ่าน นิยามด้วยครับผม