มีชายชรา 3 คน จะสมัครเข้าบ้านสีฟ้า แต่สมาชิกเก่าต้องเลือกเข้าแค่คนเดียว จะเลือกใคร

[yodchula]

พี่ปู กีต้าร์ปะ


เงาด้านหลังในรูปพี่เป็นสิ่งเหนือธรรมชาติรึเปล่าคัรบ ปรื๋อๆๆ

[ปู กีตาร์ปะ]

..จ๊ากกกกก......ป้ายชีวาส รีกัล..น่ะน้องยอดจุ๊..ไม่เหนือธรรมชาตฺแต่...เน้นกะตังในกะเป๋าเป็นหลักจ่ะ...หุหุ..

[โฟล์คน้อย]

"..ยุทธภพ มีชาวยุทธมากหน้าหลายตา
มียอดฝีมือเดินกันขวักไขว่..
สิ่งที่พวกเขาต่างแสวงหา..
มีทั้ง เงินทอง ลาภยศสรรเสริญ
หลายคนต่างยอมแลกทุกสิ่งทุกอย่าง
เพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ตนเองต้องการ..

แต่ทุกสิ่งทุกอย่างนั้น..
หากแท้ที่จริงแล้วอาจกลับมิใช่เพียงเงินทอง
เกียรติยศ ชื่อเสียง หรืออำนาจ..
หากแต่เป็นเพียงการยอมรับ..
การยอมรับจากผู้คนในยุทธภพนั้นต่างหาก

เพียงพื้นที่เศษเสี้ยวหนึ่งในความทรงจำ
ที่คนทั่วไปจะกล่าวถึง และจดจำเขาไว้..
แม้เพียงชั่วระยะเวลาหนึ่ง

เพียงแต่คนผู้นั้นจะเลือกวิธีเช่นไร..

อยากให้ผู้คนยอมรับเขาเพื่อสิ่งใด..

และนั่นคือคำตอบของสิ่งที่เขาจะกระทำเพื่อให้ได้การยอมรับ.."


...................................................

"..ยอดฝีมือหลายคน.. ต่างเดินออกจากยุทธภพ
เพราะความเบื่อหน่ายในเล่ห์เหลี่ยม จิตใจคน..
เบื่อหน่ายความวุ่นวายของยุทธภพ..

ทั้งที่แรกเริ่มเดิมทีต่างหื่นกระหายที่จะเปิดหูเปิดตา..
ยอมทิ้งบ้านเรือน ทิ้งทุกสิ่งทุกอย่าง.. เสาะแสวงหาสำนักฝึกวิชา
ออกเดินทางเพื่อเรียนรู้โลกของยุทธภพ
ผ่านคมหอก คมกระบี่
โลดโผนโจนทะยานบนจิตใจผู้อื่น.. จิตใจตนเอง..

หลายคนลุ่มหลงในสิ่งที่ค้นหา..
หลายคนเข้าใจในสิ่งที่ผ่านพบ..

หลายคนยอมรับในวิถีของมือกระบี่..
ยอมรับในตัวตนของตนเอง..

แต่อีกหลายคนยังคงดิ้นรนเสาะหา..
พื้นที่เศษเสี้ยวหนึ่งในจิตใจ..

แต่มิใช่ของผู้อื่น..
หากแต่เป็นของตัวมันผู้นั้นเอง.."

[ปู กีตาร์ปะ]

..น้าโฟล์คน้อยขอรับ..อ่านแล้วรู้สึกเศร้า..ผสมกับรู้สึกปลง..เข้าใจนะขอรับ..แต่เข้าใจตัวเองให้มากดีกว่าจะได้ไม่เศร้าไง.......อิอิ..

[karn]

เห็นน้าๆ คมๆกันทุกคนเลย........เป็นห่วงนะครับ

[Dam]

ความจริงใจไม่มีขาย มันเป็นส่วนหนึ่งของสามัญสำนึกในมนุษย์ทุกผู้

คนที่จริงใจ ก็จะจริงใจไปตลอดชีวิต คนที่ไม่จริงใจก็ยากที่จะกลับใจจริง....

ปุ๊รู้สึกดีใจและมีความสุข ที่มีโอกาสมาพบน้าๆป้าๆทุกท่าน ที่เต็มไปด้วยความจริงใจ

และที่มากกว่านั้นคือ "น้ำใจ" ครับ...

...น้ำเอย น้ำใจ ของใครให้มา..

ชอบมากครับ...จริงใจ และ น้ำใจ...

[boobyblue]

"..ยุทธภพ มีชาวยุทธมากหน้าหลายตา
มียอดฝีมือเดินกันขวักไขว่..
สิ่งที่พวกเขาต่างแสวงหา..
มีทั้ง เงินทอง ลาภยศสรรเสริญ
หลายคนต่างยอมแลกทุกสิ่งทุกอย่าง
เพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ตนเองต้องการ..

แต่ทุกสิ่งทุกอย่างนั้น..
หากแท้ที่จริงแล้วอาจกลับมิใช่เพียงเงินทอง
เกียรติยศ ชื่อเสียง หรืออำนาจ..
หากแต่เป็นเพียงการยอมรับ..
การยอมรับจากผู้คนในยุทธภพนั้นต่างหาก

เพียงพื้นที่เศษเสี้ยวหนึ่งในความทรงจำ
ที่คนทั่วไปจะกล่าวถึง และจดจำเขาไว้..
แม้เพียงชั่วระยะเวลาหนึ่ง

เพียงแต่คนผู้นั้นจะเลือกวิธีเช่นไร..

อยากให้ผู้คนยอมรับเขาเพื่อสิ่งใด..

และนั่นคือคำตอบของสิ่งที่เขาจะกระทำเพื่อให้ได้การยอมรับ.."


...................................................

"..ยอดฝีมือหลายคน.. ต่างเดินออกจากยุทธภพ
เพราะความเบื่อหน่ายในเล่ห์เหลี่ยม จิตใจคน..
เบื่อหน่ายความวุ่นวายของยุทธภพ..

ทั้งที่แรกเริ่มเดิมทีต่างหื่นกระหายที่จะเปิดหูเปิดตา..
ยอมทิ้งบ้านเรือน ทิ้งทุกสิ่งทุกอย่าง.. เสาะแสวงหาสำนักฝึกวิชา
ออกเดินทางเพื่อเรียนรู้โลกของยุทธภพ
ผ่านคมหอก คมกระบี่
โลดโผนโจนทะยานบนจิตใจผู้อื่น.. จิตใจตนเอง..

หลายคนลุ่มหลงในสิ่งที่ค้นหา..
หลายคนเข้าใจในสิ่งที่ผ่านพบ..

หลายคนยอมรับในวิถีของมือกระบี่..
ยอมรับในตัวตนของตนเอง..

แต่อีกหลายคนยังคงดิ้นรนเสาะหา..
พื้นที่เศษเสี้ยวหนึ่งในจิตใจ..

แต่มิใช่ของผู้อื่น..
หากแต่เป็นของตัวมันผู้นั้นเอง.."

กล่าวได้ดีๆ
ช่างพูดได้ตรงใจข้าพเจ้านัก
ท่องยุทธภพมิเสียเปล่าเลยจริงๆ
ได้พบผู้ควรค่าแก่การนับถือแล้ว
โปรดรับการคารวะจากข้าพเจ้า
คนโง่เขลาด้อยด้วยปัญญาเยี่ยงข้าพเจ้าด้วยเถิด...

นับถือๆ