gibson historic กับ custom ต่างกันอย่างไร ครับ

[จ่าหนอน]

เรียน ถาม น้าครับ
ที่พอจะเข้าใจ มี
TV =true vintage
custom =ผลิตโดย custom shop
แล้ว HIstoric นี่มันเป็นอย่างไร ครับ

แล้วถ้าจัดอันดับ Tv , custom, Historic
ในรุ่นเดียวกัน เช่น SJ200
ด้าน ความปราณีต, คุณภาพ, เสียง
ลำดับ จะเป็น อย่างไร ครับ

ขอบคุณ น้าๆ ล่วงหน้าครับ

[pood]

Gibson Historic Series นั้นเริ่มผลิตในยุค '90s และเพิ่มป้าย "Historic" บริเวณหลังคอในยุค 2000s ถ้าเป็นกีตาร์ไฟฟ้านั้นจะเป็น Custom shop ที่ราคาแพงเอาเรื่องแต่ถ้าเป็นกีตาร์โปร่งก็ราคาเดียวกับกีตาร์รุ่น standard และเสียงก็เหมือนรุ่นปกติครับ




ส่วน True Vintage นั้นเสียงต่างจากรุ่นปกติพอสมควรและราคาก็แพงกว่าประมาณ 50% กีตาร์ True Vintage นั้นไม่มีระบุว่าผลิตโดย custom shop นะครับนอกจากตัวที่สั่งทำเป็นพิเศษเท่านั้น




ส่วนกีตาร์ Custom shop นั้นมักทำเป็น limited run โดยมีสเป็คและหน้าตาต่างกับรุ่นปกติ เสียงก็ต่างกับรุ่นทั่วไปเยอะด้วยครับ

Custom Shop บางรุ่นมีป้ายหลังคอ อย่างเช่นรุ่น Keb Mo Signature ที่ผลิต 300 ตัว




แต่บางรุ่นก็ไม่มีป้าย อย่างเช่นรุ่น L-00 Latin Folk ที่ผลิตแค่ 20 ตัว



สิ่งที่แน่นอนสำหรับยี่ห้อนี้ก็คือความไม่แน่นอนครับ

[จ่าหนอน]

ขอบพระคุณ น้าPood ครับ
มีความรู้ดีๆ มาให้น้องๆเสมอ

SJ200 ถ้าเป็น custom shop
เสียงดีทุกตัวไหมครับ
เห็นน้า Pood เคยเล่าว่า Gibson
เอาแน่นอน อะไรไม่ได้ ต้องลองเป็น ตัวๆไป

แล้ว custom shop เป็นเหมือนกัน รึเปล่าครับ

---

ที่ผมอ่านของน้า Pood
เข้าใจว่า historic เสียงและราคา
ไม่ต่างจากรุ่น standard ใช่ไหมครับ

[SARUN]

การได้ครอบครอง Gibson ถือเป็นความสุขอย่างนึงของคนไทยที่ชื่นชอบในกีต้าร์!
แต่ความสุขที่ว่าจะมี 2 แบบ
คือ ความสุขที่เห็น และ ความสุขที่เป็น

และ...เรื่องคุณภาพของเสียง ,การตั้งราคา (ทั้งของใหม่และมือ2)และความเรียบร้อยของการประกอบ จึงเป็นเรื่อง เอาแน่เอานอนไม่ได้ สำหรับยี่ห้อนี้ ในเรื่อง "ความสุขที่เป็น!"

แต่เท่าที่ได้มีโอกาสเห็นๆมา พบว่า Gibson ถ้าอยู่ในรุ่นเดียว ปีการผลิตรุ่นราวคราวเดียวกันแล้ว คุณภาพเสียงแทบจะเหมือนกัน
แต่ถ้าต่างรุ่น..ต่างกรรม..ต่างวาระ...กันแล้วละก็ คุณเสียงต่างกันแบบพอเห็นได้ชัด
แต่รุ่นอะไร ดี หรือ ด้อย กว่ารุ่นไหน ผม มึน เหมือนกัน (ด้วยเพราะความไม่ค่อยใส่ใจรายละเอียดเรื่องนี้เท่าที่ควร)
แต่ก็ยังฝังหัวอยู่ว่า "โอกาสที่ ปีเก่าๆ ดีกว่า ปีใหม่ๆ มีโอกาสสูงกว่า!!"

[pood]

Gibson ปีเก่าๆนั้นเป็นกีตาร์ที่เขาทำมาเพื่อใช้งานแบบไม่ต้องทนุถนอมดังนั้นเขาจึงให้ความสำคัญกับตวามแข็งแรงมากกว่าเรื่องความสวยงามหรือความละเมียดละไมของเสียง กีตาร์ตัวที่ James Blunt เล่นประจำก็คือตัวที่เขาผูกใว้บนรถถังที่เขาขับในสงคราม Kosovo ครับ



http://en.wikipedia.org/wiki/James_Blunt


Gibson สมัยก่อนนั้นเขาไม่เคยเน้นเรื่องความปราณีตในการเก็บงานจนพวกเราพูดกันว่าวิธีที่จะดูว่ากีตาร์กิบสันเป็นของแท้หรือเปล่านั้นก็ให้ล้วงมือเข้าไปลูบ bracing ถ้าไม่โดนเสี้ยนตำมือก็แสดงว่าเป็นกิบสันปลอมแน่นอน

กีตาร์โปร่งยี่ห้อนี้เริ่มมีการพัฒนาในด้านเครื่องประดับและความเรียบร้อยของงานตั้งแต่ยุคของ Ray Ferguson (1988-2012) ซึ่งเป็นคนก่อตั้ง custom shop บนชั้นสองของโรงงานที่ Bozeman, Montana ในยุคนี้จะมีหลายรุ่นที่หน้าตาหรูหราและเสียงดีอย่างเช่นรุ่น J-200 Monarch, J-200 Montana Gold, Doves in Flight และพวก Custom Vine เป็นต้น

ดังนั้น Gibson Custom Shop จึงมีความแน่นอนเรื่องเสียงค่อนข้างสูง เมื่อหกปีที่แล้วผมบินไปญี่ปุ่นเพราะต้องการลอง Custom Shop J-200M Limited Run ที่มีขายในญี่ปุ่นเท่านั้น พอใด้ลองเสียงตัวแรกก็แปลกใจที่เสียงมันไม่ใด้เรื่อง ผู้จัดการร้านก็เลยไปขนมาแกะกล่องให้ลองอีกสี่ตัว ปรากฏว่าเสียงมันห่วยเหมือนกันหมดทั้งห้าตัว

เมื่อสองปีที่แล้วผมก็ไปเจอคลิปของ Gibson J-200M Trophy 75th Anniversary ที่หน้าตาและสัดส่วนเหมือนกับ J-200M 100% แต่เสียงคนละเรื่องก็เลยรีบคว้ามครอบครองและก็สมหวังในที่สุดครับ

[จ่าหนอน]

แปลว่า Gibson รักษามาตรฐานดีมาก
(เรื่อง คุณภาพไม่แน่นอน จนเป็นมาตรฐาน)
555

---

ใครหูไม่ถึง ได้ชีช้ำ อิอิอิ

[pood]

กีตาร์โปร่งแต่ละยี่ห้อเขามี design philosophy ของตัวเอง สำหรับผมแล้วเสน่ย์ของ Gibson มันก็อยู่ที่ความดิบและความพุ่งของเสียงที่มีแต่เนื้อล้วนๆไม่มีผักชีโรยหน้า

......ไม่มีย่านเสียงต่ำที่อบอุ่นเหมือน Martin
......ไม่มีประกายเสียงแหลมกรุ้งกริ้งเหมือน Taylor
......ไม่มีความนุ่มนวลและบาล้านซ์ของเสียงเหมือน Guild

ตัวผมเองชอบ Gibson เพราะมันเป็นกีตาร์ที่ไม่มีความเด่นของเสียงย่านใดย่านหนึ่งที่จะไปชิงดีชิงเด่นกับเสียงร้อง แน่นอนว่าคนที่เล่น fingerstyle อย่างเดียวคงจะชอบยี่ห้ออื่นมากกว่าเพราะต้องการความพริ้วของหางเสียงซึ่งหาใด้ใน Gibson custom shop บางรุ่นเท่านั้น

เรื่องที่ว่า QC ของ Gibson ห่วยกว่ายี่ห้อคู่แข่งนั้นอาจเป็นเรื่องจริงในยุค '60s, '70s และ '80s (กีตาร์โปร่ง) ซึ่งผมเคยเตือนให้ลองก่อนซื้อเนื่องจากในตลาดมือสองนั้นมี Gibson เก่าๆอยู่มากมายกว่ายี่ห้ออื่นเพราะมันทนทานกว่าไงครับ (ยกเว้น Guild ที่ทนทายาดเหมือนกัน)

ส่วนเรื่องความสวยงามนั้นไม่ต้องพูดถึงเพราะ Gibson ตัวไหนไม่แตกลายงาเมื่ออยู่ไปนานๆก็เป็นเรื่องแปลกเพราะเขาพ่น nitrocellulose lacquer บางมาก pickguard ที่มีลวดลายที่ลงสีด้วยมืออย่างพวก J-200 หรือ Hummingbird พอใช้ไปนานๆสีก็เลือนหายจนกระดำกระด่างทุกตัวเหมือนกัน






ตัวอย่างของความทน 1966 Gibson J-45 ตัวนี้ผ่านสนามรบมาแล้วแต่ยังไม่เคยซ่อมใหญ่เลย



ส่วนตัวนี้ของผมเป็น J-50 ปี 1978 (คลิปของคุณป๋อ) ดิบพอไหมครับ?



ตัวข้างบนปล่อยไปเพราะใด้ตัวนี้มาแต่ยังไม่เคยเอาออกงานครับ






นางเอกตัวจริงของหนังเรื่อง "Begin Again" กับ J-45

นางเอกในหนัง (Keira Knightly) ร้องเพลงในผับและใช้ Martin 00-28



นางเอกตัวจริง (Amy Belle) ร้องเพลงเปิดหมวกข้างถนนอยู่ในเมือง Glasgow, Scotland เหมือนพระเอกเรื่อง "Once" และใช้ Gibson J-45



วันหนึ่งก็มีชายแก่คนหนึ่งมายืนฟังเธอร้องและชวนเธอไปออกคอนเสิร์ตกับเขา



หลังจากนั้น (ปี 2004) เธอก็โด่งดังอยู่พักหนึ่งแต่ในที่สุดก็ต้องกลับมาร้องเพลงข้างถนนเหมือนเดิม

[จ่าหนอน]

ในคอนเสริท น้าrod ชุดนี้ ได้ดูมาหลายปี
ตอนนั้ เจ้amy ยังดู เอาะๆ อยู่เลยครับ
Clip เดี่ยวกีตาร์ นี่ แก่ไปเยอะเลย

ขอบคุณน้าPood
ที่ทำให้รู้จักตัวตน ของGibson มากขึ้นเยอะเลยครับ
จากเมื่อก่อน เข้าใจว่า Gibson นี่ Guitar เทพ(ภาษา วันรุ่น อิอิอิ)