ย่ำโลกเล่นเย็นๆใจ.............

[escrobar]

เมื่อเงามืดหายไป ความสว่างไสว ก็มาเยือน...

"เทียวไปตามตะวัน บุกบั่นไปตามลม สนุกสุขสมหัวใจหงายค่ำ ชีพที่ยาวนาน หรือสั้นแค่เพียงวัน เอาตูดแช่น้ำแล้วเดินต่อไป"..... ไม่รู้ถูกป่ะ

อยากให้มี หัวข้อ "เที่ยวละไม" ด้วยครับ ท่านเวปมาสสะเตอร์ เอาไว้ให้เพื่อนสมาชิกเอาภาพหรือ ข้อความาแบ่งปันกันครับ....

[Webmaster]

เรื่องมันยาวครับ ว่างฯค่อยเล่าแต่ตอนนี้เอาแค่ท่อน intro ไปก่อนแล้วกัน

"สิบเจ็ดปีแห่งความหลัง
ทั้งรักทั้งชัง ทั้งหวานและขมขื่น
สิบเจ็ดปีเหมือนสิบเจ็ดวัน
สิบเจ็ดวันเหมือนสิบเจ็ดคืน
มีหวานมีชื่น มีขื่นมีขม"

เพิ่มให้แล้วคับน้าคริสปู๊ดดด (Telling story)

อยากให้มี หัวข้อ "เที่ยวละไม" ด้วยครับ ท่านเวปมาสสะเตอร์ เอาไว้ให้เพื่อนสมาชิกเอาภาพหรือ ข้อความาแบ่งปันกันครับ....

เข้าไปโพสต์ได้ใน Telling story เลยคับ เพราะเป็นการเล่าเรื่องถึงที่ๆไปเที่ยวได้อยู่

[boobyblue]

เรื่องมันยาวครับ ว่างฯค่อยเล่าแต่ตอนนี้เอาแค่ท่อน intro ไปก่อนแล้วกัน

"สิบเจ็ดปีแห่งความหลัง
ทั้งรักทั้งชัง ทั้งหวานและขมขื่น
สิบเจ็ดปีเหมือนสิบเจ็ดวัน
สิบเจ็ดวันเหมือนสิบเจ็ดคืน
มีหวานมีชื่น มีขื่นมีขม"

เพิ่มให้แล้วคับน้าคริสปู๊ดดด (Telling story)

อยากให้มี หัวข้อ "เที่ยวละไม" ด้วยครับ ท่านเวปมาสสะเตอร์ เอาไว้ให้เพื่อนสมาชิกเอาภาพหรือ ข้อความาแบ่งปันกันครับ....

เข้าไปโพสต์ได้ใน Telling story เลยคับ เพราะเป็นการเล่าเรื่องถึงที่ๆไปเที่ยวได้อยู่

ผมคิดว่าควรยกกระทู้นี้ไว้ที่Telling storyเลยดีมั้ยครับพี่นิมิตร
มันจะได้สอดคล้องต่อเนื่องกันไป และเห็นที่มาที่ไปของเรื่องที่จะถูกถ่ายทอดในลำดับต่อๆไปครับ
อยากเรียนปรึกษาเท่านี้ตามแต่พี่นิมิตรจะเห็นควรครับ..

[karn]

พรุ่งนี้ค่อยเล่านะน้า
วันนี้ Seagate มา audit ที่โรงงาน

[karn]

ผมมีธุระต้องไปทำที่เซี่ยงไฮ้ เราให้คุณอั๋นซึ่งเป็นเจ้าของบริษัททัวร์และเป็นเพื่อนเรียนสมัยมัธยม จัดการเรื่องตั๋วเครื่องบินและที่พักให้
พร้อมกับรถรับส่งสนามบิน-โรงแรม โดยมีเพื่อนที่เคยไปเรียนที่ไตัหวัน มาช่วยเป็นล่ามให้พวกเรา
ถึงสนามบินเซี่ยงไฮ้ตอนดึก เราไม่พบโชเฟอร์ที่ตามนัดไว้...ไอ้อั๋นก็ดันปิดมือถือ ซวยล่ะสิ เพื่อนที่เป็นล่ามก็อ่านภาษาจีนแผ่นดินใหญ่ไม่ค่อยถนัด
เนื่องจากภาษาจีนของไต้หวัน เป็นอักษรแบบเต็มรูปแบบ แต่อักษรจีนกลางในปัจจุบัน ได้ตัดรายละเอียดปลีกย่อยออก ย่อให้เขียนได้สะดวกขึ้น ล่ามของเราเลย..มึน
รออยู่เกือบชั่วโมงครึ่ง พยายามทำตัวให้เป็นที่สังเกต พยายามอ่านป้ายไกด์ที่มารอรับคณะทัวร์ต่างๆ ไม่มีชื่อพวกเราเลย
สักพักหนึ่ง เห็นไกด์คนหนึ่ง ท่าทางหมดอาลัยตายอยาก เดินคอตกมาทางพวกเรา ทั้งๆที่เราเข้าไปถามตั้งแต่ช่วงแรกๆแล้วว่ามารับกลุ่มของ Mr.Karn หรือเปล่า
สุดท้ายเราให้เขาโทรไปถามเอเย่นต์ทางเซี่ยงไฮ้ว่ามีอะไรผิดพลาดหรือเปล่า ปรากฏว่าเอเย่นต์ใส่ชื่อสลับกันกับคนอื่นที่จะลงในเที่ยวบินถัดไป
เย้...เจอรถแล้ว...ได้นอนเสียที

[karn]

วันรุ่งขึ้น ลงมากินอาหารเช้า ผมเลือกกินข้าวต้ม ไข่เค็มที่เซี่ยงไฮ้นี่สีเหลืองช้ำๆเหม็นๆถ้าเทียบกับไข่เค็มของบ้านเรานี่ ไข่พี่ไทยกินขาด
เอาไว้จะเอาไปขายให้คนเซี่ยงไฮ้ได้กิน....แล้วเราก็ออกไปทำงานกัน
ตกเย็นเดินออกจาก ศูนย์จัดประชุมมีคนยืนออกันอยู่เต็มหน้าประตู เราเดินเลี่ยงขึ้นไปโบกแท็กซี่ คนขับพูดอะไรก็ไม่รู้ ล่ามของเราฟังไม่ถนัด ต้องรีบขึ้น มีรถคันหลังบีบแตรไล่
"พวกคุณต้องต่อคิวที่หน้าประตู" คนขับบอก...ถึงว่า กลุ่มคนที่หน้าประตูมองเราเป็นตาเดียว..ขึ้นมาแล้วนี่หว่า ทำไงได้

นั่งรถไปเรื่อยๆเห็นถนนหนึ่งน่าสนใจเลยให้คนขับจอด ไม่มีแผนที่เดินกันไปมั่วๆในตรอก เจอร้านนวด...นวดดีกว่า เมื่อยละ
แปลกมากเค้าไม่ได้นวด มันออกแนวลูบมากกว่า รู้สึกชอบกล ...กลับถึงโรงแรม หลับปุ๋ย

[karn]

วันรุ่งขึ้น ขอแผนที่จากโรงแรม แล้วไปเที่ยวสวนหยูหยวน แวะชิมเสี่ยวหลงเปาอันลือชื่อ เห็นคุณลุงยอดฝีมือใช้กรรไกรตัดกระดาษเป็นภาพเหมือน
ใช้เวลาไม่ถึง10นาที เหมือนเปี๊ยบ!
เดินไปซื้อของฝากที่ตลาดรัสเซีย หรือตลาดเซียงหยาง มีสาวน้อยนั่งขายเสื้อผ้าอยู่ ซื้อนาฬิกา ก็อปเกรดAไปฝากเพื่อน ในตลาดไม่ค่อยมีของเกรดA ต้องเดินไปแถวรั้วด้านที่ติดกับตึก
มีคนเดินมาถามว่าจะซื้อของก็อปปี้เกรดAไหม มีทุกอย่าง กระเป๋า นาฬิกา เข็มขัด เราเลือกที่เป็นผู้หญิง และสวยที่สุดในนั้น ให้พาเราไป
เดินไปที่ตึกเก่าๆ เป็นประตูเหล็กปิดมิดชิดถึงสองชั้น
น่ากลัวเหมือนกันแฮะ ของก็อปก็ไม่ค่อยดีสักเท่าไร ที่เสิ่นเจิ้นในห้องชั้นบน ของจะดีกว่า เพื่อนผมเห็นใจสาวที่พาเรามา กลัวจะไม่ได้ค่าคอมมิชชั่น
เลยซื้อกระเป๋าไปฝากแฟน...

[karn]

กลางคืนเราเดินไปที่ The Bund ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากที่พักมากนัก เป็นกลุ่มอาคารแบบยุโรป
สร้างสมัยที่จีนแพ้สงครามฝิ่น เลยต้องเปิดเมืองเซี่ยงไฮ้ให้กลายเป็นเมืองท่า เห็นธ.กรุงเทพสาขาเซี่ยงไฮ้อยู่ในกลุ่มอาคารนั้นด้วย
เดินเลียบหาดไว่ทัน บริเวณสวนหวงผู่ เดิมเคยเป็นสวนสาธารณของอังกฤษ ในสมัยอาณานิคม ซึ่งจำกัดสิทธิของคนที่จะเข้ามาใช้ บริการ ถึงกับมีป้าย "ห้ามสุนัขและคนจีนเข้า"
จนเกิดกบฏนักมวย ที่นำเรื่องราวมาสร้างหนังเรื่อง ไอ้มังกรหมัดสิงโต มีหวังเหยียนเซิน(หว่องเหยินซัน)ที่เคยแสดงเรื่อง เดชเซียวฮื่อยี้ นำแสดง
น้าๆรุ่นนี้แล้วน่าจะรู้จัก
ถ่ายรูปกับแม่น้ำหวงผู่และหอไข่มุก ลอดอุโมงค์ใต้น้ำไปฝั่งผู่ตง ในอุโมงค์มีพิพิธภัณฑ์ใต้น้ำด้วย
ขึ้นมาชมหอไข่มุก เรียกรถให้ไปส่งที่หนานจิ่งลู่ หรือถนนนานกิง ...เห็นหนุ่มสาวพลอดรักกันอยู่ทั่วไป...อิจฉา

[karn]

รุ่งขึ้นต้องเดินทางกลับ ภาพที่หนานจิ่งลู่เมื่อคืนยังติดตา เครื่องออกตอนเย็นๆ ไปหนานจิ่งลู่ฆ่าเวลาดีกว่า กำลังถ่ายรูปอยู่
เพื่อนมาบอกว่ามีคนจีนพูดภาษาอังกฤษได้มาคุยด้วย ไปช่วยกันฟังหน่อย..ล่ามของเราก็ไปช็อปปิ้งที่ไหนไม่รู้
สอบถามได้ความว่าเป็นชาวสิงคโปร์ ท่าทางตุ้งติ้ง "ชอบผู้หญิงไหม เขาถาม" "ชอบสิวะ" ผมตอบ "งั้นตามฉันมา very cheap..very cheap"
พวกเราตามหาเพื่อนที่เป็นล่าม "ไป..ตามมันไปกัน" ล่ามงงๆ "ไปไหน?" เออเหอะน่า...เดี๋ยวรู้
เราเดินตามไปอย่างว่าง่าย..ไม่ถึงซักที ไกลมากเลย แต่ใจสู้...
ถึงซะที เป็นตึก อยู่แถวใกล้ๆด้านหลังThe Bund แพงป่ะเนี่ย...ผมถาม "NO very cheap..very cheap" เขาตอบ
มีสาวๆอยู่ในนั้น น่ารักปานดาราจีนเลย พับผ่า...ผมรีบชี้ไปยังคนที่สวยที่สุด ให้มานั่งข้างๆ เธอนวดไหล่ผมเบาๆ
"ยูจะสั่งอะไรทานดี อาหารที่นี่ very cheap..very cheap"
เอาเบียร์ชิงเต่ามา 3ป๋อง โค้ก1ป๋อง "กลับแกล้มด้วยมั๊ย very cheap..very cheap"
"OK เอาถั่วมาจานนึง เร็วๆหน่อย ผมต้องรีบไปสนามบิน" "แล้วคุณผู้หญิงที่นั่งกับพวกคุณ จะให้เธอดื่มอะไรไหม"
ผมมองไปที่เธอแล้วส่งยิ้ม OK..No problem
ผ่านไป 15นาที ดูทะแม่งๆ ไม่เห็นมีใครในร้านเลยนอกจากพวกเรา มีแต่ชายจีนรูปร่างสูงใหญ่4-5คน ยืนอยู่หน้าประตู
ผมฉุกใจ "ขอดูบิลหน่อย" แคชเชียร์เอาบิลยื่นให้ โอ....พระเจ้า 2500หยวน คูณ5เท่ากับเงินไทยประมาณหนึ่งหมื่นกว่าบาท ผมเรียกไอ้ตุ๊ดมา
"ไหนยูว่า very cheap..very cheap ไง..ทำไมมันแพงนักฟะ"
"ราคาที่นี่ก็ราคานี้แหละ คุณอย่ามาขึ้นเสียงกับฉันนะ" มันตอบ ชายกำยำ2คนเดินเข้ามาที่พวกเรา
"พ้มก็ถามเฉยๆ ว่าทำไมแพงจัง ไม่ได้ว่าอะไรซักหน่อย" ผมเสียงอ่อย
แล้วยื่นบัตรให้มันรูด
สาบานได้ นั่งประมาณ 15นาที อาหารมีเพียงที่บอกเท่านั้น และน้ำหวานของสาวๆอีก4แก้ว Oh...very cheap very cheap จริงๆ

[boobyblue]

กลับมาเล่าต่อเดี๋ยวนี้นะ!!
อย่ามาปล่อยให้อารมณ์ค้าง..
แล้วไปตามว่าที่เจ้าสาวมาอ่านด้วยว่า-ว่าที่เจ้าบ่าวนิสัยโดนกำเนิดอย่างไร?
เร็ว! กำลังหนุก...