น้าๆ สร้างแรงจูงใจในการเล่นกันยังไงครับ

[LittleNomad]

อ่านเบื้องหลังของน้า ๆ หลาย ๆ คนแล้ว ดูเหมือนผมจะเริ่มมีแรงจูงใจบ้าง ก็เพราะมารู้จักสังคมบ้านนี้...

เพราะรู้สึกอุปมาได้ว่า... ผมจะเป็นคนพูดได้ แต่อ่านหนังสือไม่ออก!...
- - ก็ไม่รู้ว่า สมัยโน้นมั่วเล่นดนตรีตามแค้มป์ฯ ตามโรงแรม และเคยทำเพลงประกอบสารคดีกะเขาได้ยังไง?!?
...เท่าที่ผ่านมา ผมได้แต่ฟังเพลงที่ชอบ แกะเพลงที่ชอบ มั่ว ๆ ไปตามอารมณ์
สมัยที่เล่นดนตรี (ไม่เรียกว่าอาชีพ เพราะถ้าถูกใจเล่นฟรี ๆ สนุก ๆ ก็เอา) อาจบังเอิญว่าเพื่อน ๆ ร่วมวง มีอัตตาคล้ายกัน คือไม่เคยเล่นเพลงตามคำขอ
(เคยขนาดว่า มีคนขอเพลงจนรำคาญ เลยล้วงเอาเหรียญบาทจากกระเป๋ากางเกงเขวี้ยงใส่กบาลมัน แล้วตะโกนสำทับว่า "กูไม่ใช่ตู้เพลง")

ครับ...เพราะจนถึงเดี๋ยวนี้ ยังตั้งสายเพี้ยนอยู่เป็นประจำ... นับจังหวะนับห้องก็ไม่เป็น...
รู้จักคอร์ดไม่กี่คอร์ด... ไม่รู้เรื่องสแกลใด ๆ เลย เพิ่งพอคลำหลักตามทฤษฎีได้กะเขาอยู่หนึ่งแบบ ก็เพราะน้าSARUN สอน...
ดูเท็บดูโน๊ตก็ไม่เป็น... เพลงก็รู้จักอย่างค่อนข้างจำกัด...
มี metronome มาหลายสิบปี ก็เพิ่งใช้เป็นเพราะน้าhattฯ สอนให้...
นี่ก็ว่าจะหาเวลาไปขอร่ำเรียนวิชาจากน้าej_ฯ....

อย่างไรก็ตาม ผมก็ยังคงชอบดนตรีอยู่แค่บางแนวเท่านั้น...

[povation]

อ่านเบื้องหลังของน้า ๆ หลาย ๆ คนแล้ว ดูเหมือนผมจะเริ่มมีแรงจูงใจบ้าง ก็เพราะมารู้จักสังคมบ้านนี้...

เพราะรู้สึกอุปมาได้ว่า... ผมจะเป็นคนพูดได้ แต่อ่านหนังสือไม่ออก!...
- - ก็ไม่รู้ว่า สมัยโน้นมั่วเล่นดนตรีตามแค้มป์ฯ ตามโรงแรม และเคยทำเพลงประกอบสารคดีกะเขาได้ยังไง?!?
...เท่าที่ผ่านมา ผมได้แต่ฟังเพลงที่ชอบ แกะเพลงที่ชอบ มั่ว ๆ ไปตามอารมณ์
สมัยที่เล่นดนตรี (ไม่เรียกว่าอาชีพ เพราะถ้าถูกใจเล่นฟรี ๆ สนุก ๆ ก็เอา) อาจบังเอิญว่าเพื่อน ๆ ร่วมวง มีอัตตาคล้ายกัน คือไม่เคยเล่นเพลงตามคำขอ
(เคยขนาดว่า มีคนขอเพลงจนรำคาญ เลยล้วงเอาเหรียญบาทจากกระเป๋ากางเกงเขวี้ยงใส่กบาลมัน แล้วตะโกนสำทับว่า "กูไม่ใช่ตู้เพลง")

ครับ...เพราะจนถึงเดี๋ยวนี้ ยังตั้งสายเพี้ยนอยู่เป็นประจำ... นับจังหวะนับห้องก็ไม่เป็น...
รู้จักคอร์ดไม่กี่คอร์ด... ไม่รู้เรื่องสแกลใด ๆ เลย เพิ่งพอคลำหลักตามทฤษฎีได้กะเขาอยู่หนึ่งแบบ ก็เพราะน้าSARUN สอน...
ดูเท็บดูโน๊ตก็ไม่เป็น... เพลงก็รู้จักอย่างค่อนข้างจำกัด...
มี metronome มาหลายสิบปี ก็เพิ่งใช้เป็นเพราะน้าhattฯ สอนให้...
นี่ก็ว่าจะหาเวลาไปขอร่ำเรียนวิชาจากน้าej_ฯ....

อย่างไรก็ตาม ผมก็ยังคงชอบดนตรีอยู่แค่บางแนวเท่านั้น...

อ่อนน้อมถ่อมตัว....จ้างก็ไม่เชื่อหรอกครับ!

[LittleNomad]

อ่อนน้อมถ่อมตัว....จ้างก็ไม่เชื่อหรอกครับ!

...ตอนนี้หมดเงินจ้างแล้วครับน้าป๋อ...
พรุ่งนี้ผมเลยต้องเดินทางไปรับจ้างหาสตางค์
เพื่อจะได้กลับมาควานหาแรงจูงใจ...อีกสักตัว-สักตัว-สักตัว-สักตัว....

[povation]

อ่อนน้อมถ่อมตัว....จ้างก็ไม่เชื่อหรอกครับ!

...ตอนนี้หมดเงินจ้างแล้วครับน้าป๋อ...
พรุ่งนี้ผมเลยต้องเดินทางไปรับจ้างหาสตางค์
เพื่อจะได้กลับมาควานหาแรงจูงใจ...อีกสักตัว-สักตัว-สักตัว-สักตัว....

เดินทางโดยสวัสดิภาพ กลับมาได้สวัสดิผล นะครับน้าอ้วน

[LittleNomad]

อ่อนน้อมถ่อมตัว....จ้างก็ไม่เชื่อหรอกครับ!

...ตอนนี้หมดเงินจ้างแล้วครับน้าป๋อ...
พรุ่งนี้ผมเลยต้องเดินทางไปรับจ้างหาสตางค์
เพื่อจะได้กลับมาควานหาแรงจูงใจ...อีกสักตัว-สักตัว-สักตัว-สักตัว....

เดินทางโดยสวัสดิภาพ กลับมาได้สวัสดิผล นะครับน้าอ้วน

ขอบคุณครับน้าป๋อ....

[ej_sing]

เคยเจอคอขวดหลายครั้งเหมือนกันครับ จนทำให้คิดว่า นี่เราทำอะไรอยู่เนี่ย

ยิ่งคิด ยิ่งหาทางออก ยิ่งบีบรัด

อย่างผม .... ก็เริ่มคิดได้ตอนเริ่มเล่นฟิงเกอร์สไตล์ เมื่อห้าหกปีก่อน

คือทำยังไงให้เล่นแล้ว "มีความสุขและสนุกกับสิ่งที่เราเล่นที่สุด"
เก่งไม่เก่ง ไม่สน เล่นได้แค่หางอึ่ง แต่มีความสุข ก็พอใจกับมันที่สุดแล้วครับ

แต่พอเริ่มฝึก เริ่มเล่นได้ ก็รู้สึกสนุกยิ่งขึ้น พอสนุก มันก็เริ่มมีความสุขที่จะเล่นมัน
เล่นไปเรื่อยยิ่งมีความสุข เริ่มหลงไหล ถลำลึกลงไปเรื่อยๆ

ครั้นยิ่งพอเล่นให้คนอื่นฟังบ้าง ได้แสดงออก ปลดปล่อย คนอื่นๆก็ชอบสิ่งที่เราเล่น ( แม้มีไม่ชอบบ้าง ถือเป็นข้อที่ต้องแก้ไข )
ก็ได้ความสุขมาอีก ก็ยิ่งมีความสุขมากๆ ยิ่งสนุกที่จะเล่นขึ้นไปอีก
จึงทำให้ยิ่งค้นหาความสนุก หาความสุขมาแบ่งปันให้ผู้อื่น และตนเองอยู่เรื่อยๆครับ


สรุปง่ายๆ ... เล่นแล้วมีความสุข ก็พอแล้วครับ

[pook]

รับชม และ รับฟัง ดนตรีในแบบที่สนใจ จากคนอื่นๆ และ แบบที่ไม่เคยรู้จักมาก่อนบ่อยๆ
รวมทั้งทดลอง หัด ดัดแปลงมาเล่นเอง พอได้ทำแล้วมันสนุก ก็เกิดความอยากที่จะเล่นต่อไปเรื่อยๆครับ

ผมว่ากีตาร์ถ้าเริ่มจะฝึกมันก็สนุกแล้วครับ ถ้าเรารักจะเล่นมันจริงๆนะ เล่นแบบไม่ฝึกยังสนุกเลย สิ่งเดียวที่จะลดทอนความสนุกได้คือความอยาก.. แต่ไม่ทำ

อยากเล่นเป็น อยากเล่นได้ อยาก... แต่ไม่ฝึก ไม่จับมาเล่น คิดไปคิดมา ไม่ได้ทำ เลิกคิด เบื่อ ไปคิดเรื่องใหม่ แล้ววนกลับมาที่เดิม เพราะคิดแล้วเริ่มสักที ^^

สรุปง่ายๆให้ลองทำสิ่งที่ยังไม่เคยทำได้ ไม่เคยรู้จัก ยังทำได้ไม่ดี สิ่งแปลกๆใหม่ๆ นั่นแหละครับทำให้เราไม่อยากหยุดเล่น

[lekleklek]

ผมยึดหลัก อิทธิบาท 4 ครับ
ฉันทะ = ความพอใจที่จะเล่นอยากเล่นแบบนี้อย่างนี้ก็เล่นมันเข้าไป
วิริยะ = ว่างเมื่อไหร่เป็นต้องจับขึ้นมาเล่น
จิตตะ = ตั้งใจเล่นแม้ว่าจะเล่นแบบไม่มีแก่นสารอะไรเท่าไหร่ ไม่ได้ฝึกอะไร แค่เล่นอย่างตั้งใจไปเรื่อยๆ
วิมังสา = รับฟังคำวิจารณ์หรือแม้กระทั่งคำด่าทั้งหลาย คำชมไม่ค่อยฟังครับ เพราะมันจะทำให้เหลิง และก็สังเกตการเล่นของคนอื่นเยอะๆครับ ในบ้านนี้มีหลายท่าน ที่กลายเป็นอาจารย์ผมโดยไม่ได้ตั้งใจ ผมลักหลับ เฮ้ย... ลักจำเอาบางอย่างของเขามาใช้ และขอขอบคุณทุกๆท่าน ที่เล่นออกมาให้ผมได้ชมได้ดูได้จำครับ

จริงจังทำให้เราดูดี แต่จริงใจทำให้ดูดีกว่า อิอิ... (ยืมคนอื่นเขามาครับ)

[karn]

ผมยึดหลัก พรหมวิหาร 4 ครับ
เมตตา = ปรารถนาให้ผู้อื่นได้รับความสุข
เวลาเล่นกีต้าร์ผมอยากให้ผู้ฟังมีความสุขที่ได้ฟังเสียงกีต้าร์เพราะๆจากฝีมือของผม

กรุณา = ความปรารถนาให้ผู้อื่นพ้นทุกข์
พอเล่นแล้วคนฟังทำท่าเซ็งเนื่องจากเสียงกีต้าร์ที่ผมบรรเลง ผมก็จะหยุดเล่น คนฟังจะได้พ้นทุกข์

มุฑิตา = ความยินดีเมื่อผู้อื่นได้ดี
เวลาเห็นคนเล่นเพราะๆ จะเก่งหรือไม่เก่งไม่เป็นไร ขอให้เพราะก็แล้วกัน ผมจะชื่นชมและเอาเป็นแบบอย่าง

อุเบกขา = เป็นการวางเฉยในบุคคลที่กระทำดีและไม่ดีต่อตน
เวลาได้ยินคนติก็ไม่เอามาใส่ใจ ตั้งหน้าตั้งตาฝึกซ้อมต่อไป ใครจะเก่งมาตั้งแต่เกิดล่ะ...เนอะ!

ทั้งหมดนี้เป็นแรงจูงใจในการกลับมาเล่นกีต้าร์ของผม หลังจากแขวนมันไว้ที่ข้างฝาบ้านกว่าสิบปีครับ

[BytSerk]

เริ่มเข้าทางธรรมกันแล้ว

ได้ไอเดียขึ้นมากๆ จริงครับ