ต้องยอมรับ....

[edo]

...."ต้องยอมรับว่า..โลกนี้ไม่ยุติธรรม.....
...ไม่ต้องถามว่า ทำไม........ยอมรับไปเลย
...เพื่อที่จะไม่เสียเวลาตีโพยตีพาย...เอาเวลาไปใช้ต่อสู้ดีกว่า...."

....ยอมรับมันเถอะครับ..ไม่ว่าจะดีหรือร้าย.....แต่เราอย่ายอมแพ้เด็ดขาด...

...อ่านเจอจากหนังสือเล็กๆเล่มนึงครับ........เอามาฝาก
..เป็นกำลังใจให้น้าๆทุกคนนะครับ...ขอให้มีความสุขและประสบความสำเร็จในการดำเนินชีวิตครับ

[pood]

ผมว่าโลกมันยุติธรรมนะ อย่างตอน tsunami มามันกวาดเกลี้ยงไม่ว่าคนรวยคนจน
คนต่างหากที่ไม่ยุติธรรม คนรวยน่ะจะฝ่าฝืนกฏข้อใหนที่คนเป็นผู้กำหนดก็เอาตัวรอดใด้
แต่ถ้าพยายามฝ่าฝืนกฏของแรงโน้มถ่วงผมไม่เคยเห็นรอดซักคน

ถ้าคุณไม่พอใจกับสิ่งที่คุณมีอยู่ตอนนี้ ต่อให้คุณมีมากเท่าไหร่ในอนาคตคุณก็ไม่มีวันพอใจ
หรอกครับ คุณเอาอะไรมาวัดความสำเร็จในการดำเนินชีวิต ผมรู้จักคนที่มีเงินเป็นแสนล้าน
แต่ไม่มีเวลาเป็นของตัวเองตั้งแต่เจ็ดโมงเช้ายันเที่ยงคืน ผมมีเพื่อนที่ไม่ค่อยมีสตางค์แต่ตี
กอล์ฟอาทิตย์ละสามสี่วัน ผมว่าผมอิจฉาคนหลังมากกว่านะ

สำหรับตัวผมแล้วถ้าผมสามารถทำให้โลกนี้มันน่าอยู่ขึ้นใด้สำหรับคนอื่นผมก็ถือว่าผมประสบความ
สำเร็จแล้ว

[.::.pOoH.::.]

อย่างที่น้ากฤษณ์บอกไว้ครับ มนุษย์ชอบบอกว่าโลกเรามันอย่างนู้น อย่างนี้ โลกหมุนเร็วขึ้น โลกแคบขึ้น โลกร้อน ฯลฯ....

โลกมันอยู่ของมันเฉยๆ อุตส่าห์ให้มนุษย์อยู่กินกันมาตั้งแต่ยุคหิน แต่มนุษย์กลับค่อยๆทำลายล้างโลก แต่กลับบอกว่าเป็นการพัฒนา

มนุษย์บอกตัวเองว่าเป็นสัตว์ประเสริฐ แต่ถ้าเดินเข้าป่าสัตว์เดรัจฉานวิ่งหนีหน้าตาตื่น เป็นที่น่ารังเกียจสำหรับพวกมันด้วยซ้ำไป

สิ่งที่มนุษย์น่าจะทำคือ รักโลกให้มากขึ้น รักเพื่อนมนุษย์ เพื่อนร่วมโลกให้มากขึ้น แบ่งปันให้มากขึ้น เหมือนกับที่มนุษย์ตั้งชื่อไว้ว่า ยูโทเปีย (utopia) สังคมหรือดินแดนที่มีสภาพทางการเมืองและระบบสังคมที่สมบูรณ์แบบ แต่มันคงเป็นไปไม่ได้หรอก...

มนุษย์ก็เลยต้องปลูกฝังพวกเดียวกันให้มองโลกด้านบวก positive thinking โลกจะได้น่าอยู่ไงครับ

[Therock]

...........เรื่องมีอยู่ว่า ' ชายหนุ่มคนหนึ่งเริ่มศึกษาในวิทยาลัยมีชื่อเสียงและใช้ไม้เท้าไปไหนมาไหนทั่วบริเวณสถาบัน เขาเป็นคนมองโลกในแง่ดี ชอบคบหาและเป็นมิตรกับทุกคน และในไม่ช้าเค้าก็เป็นที่นับถือและเป็นเพื่อนกับคนอื่น ๆ ในชั้นเรียนมากมาย

..........วันหนึ่งเพื่อนนักศึกษาคนหนึ่งถามว่า อะไรทำให้เขาต้องใช้ไม้เท้าเช่นนี้ "เป็นอัมพาตตอนเด็ก" เขาตอบ คำตอบห้วนสั้นของเขาสื่อให้รู้ว่า เขาไม่ต้องการลงลึกในรายละเอียดของสิ่งที่เกิดขึ้น

...........แต่เพื่อนร่วมชั้นเรียนต้องการรู้มากกว่านั้น ดังนั้นจึงถามต่อว่า "โชคร้ายแบบนี้แล้ว เธอสู้โลกอย่างร่าเริงแบบนี้ได้อย่างไร"

............"อ้อ" เขาตอบด้วยรอยยิ้ม "โรคนั่นไม่ได้ลามถึงหัวใจนี่"

จากหนังสือ : ด้วยรักและช็อคโกแลต

อิอิ....แค่อยากจะสนับสนุน ความคิดที่ว่าโลกจะยุติธรรมกับเราหรือไม่ ขึ้นอยู่กับว่าเรามองมันอย่างไรครับ....
เช่นการที่ โลกบันดาลให้ผมเกิดมาเป็นคนหน้าตาดีนี่ ก็แสดงว่า ผมทำไรไม่ได้จริง ๆ โลกบันดาลจริง ๆ ครับ จะทำให้หน้าตาไม่ดี....เคยลองแล้วหลายครั้ง ไม่เค๊ย ไม่เคยประสบความสำเร็จสักครั้งครับ

[boobyblue]

คุณต้องการอะไรกันแน่ที่ร้องหาความยุติธรรม!!
คุณรู้สึกไม่เท่าเทียม?
คุณรู้สึกถูกเอาเปรียบ?
คุณรู้สึกไม่สาสม?
คุณรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ?
หรือคุณรู้สึกแค้น?

"สิ่งต่างๆอุบัติขึ้นจากการเปรียบเทียบ

เมื่อคนในโลกรู้จักความสวยว่าสวย
ความน่าเกลียดก็อุบัติขึ้น
เมื่อคนในโลกรู้จักความดีว่าดี
ความชั่วก็อุบัติขึ้น

มีกับไม่มีเกิดขึ้นด้วยความรับรู้
ยากกับง่ายเกิดจากความรู้สึก
ยาวกับสั้นเกิดจากการเปรียบเทียบ
สูงกับต่ำเกิดจากการเทียบเคียง
เสียงดนตรีกับเสียงสามัญเกิดจากการรับฟัง
หน้ากับหลังเกิดจากการนึกคิด

ดังนั้นปราชญ์ย่อม
กระทำด้วยการไม่กระทำ
เทศนาด้วยการไม่เอ่ยวาจา
การงานทั้งหลายก็สำเร็จลุล่วงลง

ท่านให้ชีวิตแก่สรรพสิ่ง
แต่มิได้ถือตัวเป็นเจ้าของ
ประกอบกิจยิ่งใหญ่
แต่มิประกาศให้โลกรู้
เหตุที่ท่านไม่ปรารถนาในเกรียติคุณ
เกรียติคุณของท่านจึงดำรงอยู่ไม่สูญสลาย."

(วิถีแห่งเต๋า...พจนา จันทรสันติ แปลและเรียบเรียง)

[Grid..]

ชอบที่หมอเอ็ดถาม.. และผมก็ชอบทุกๆคำตอบครับ..

[กีต้าร์เก่า]

....สาธุ....สาธุ....หาก น้าๆ เริ่มปลงกับชีวิตแล้ว....จะสละกีต้าร์แล้วเดินทางไปหาสัจธรรมของชีวิตแล้ว....อุทิศกีต้าร์โปร่งให้ผมซักตัวเถอะครับ....ผมยังไม่มีเลยซักกะตัว....ได้มาทีไรขายแลกน้ำทองแดงหมดครับ.....

[ping]

สู้ต่อไปนะ

[Maow]

จากข้อความที่น้ากฤษณ์ และน้าปุ๊เขียนผมคิดว่าถ้าแต่ละคนพยายามทำอะไรที่คิดถึงธรรมชาติซึ่งเป็นรากเหง้าของชีวิต ถ้ากายดี จิตดี อะไรก็เป็นสิ่งวิเศษไปหมด แต่ทุกวันนี้ที่ไขว่ขว้าหากันคือ อำนาจ เงินตรา และสิ่งอำนวยความสะดวกในชีวิต พอได้มาครบแล้วก็บอกว่าตัวเองสำเร็จแล้วในชีวิต แต่ลืมไปว่า..............ที่ผ่านมาตนเองได้เบียดเบียนใครมาบ้าง.............

ถ้าเพียงโลกนี้คนมีความรักให้กัน ชีวิตแต่ละคนก็มีความสุข ผมว่าสุขใดก็ไม่เท่าสุขกาย และสุขใจ ....
มีเงินล้นฟ้า แต่ต้องรับโทรศัพท์ทั้งวัน คิดแต่งาน งาน งานทั้งวัน แล้วมันจะมีประโยชน์อันใดเล่าเพียงแค่มีเงินและตัวเลขอยู่ในธนาคาร สู้พวกเราก็ไม่ได้ มีทั้งเงิน มีทั้งกีต้าร์....สบายใจกว่าเป็นไหนๆ แต่อย่าบอกนะว่าเวลาเล่นกีต้าร์แล้วเครียดยิ่งขึ้นไปอีก....

[pood]

นั่นสินะน้าหม่าว แต่ผมยังไม่มีกีต้าร์ในห้องทำงานซักตัว สู้น้าหม่าวไม่ใด้