จากตึกในรพ.แห่งหนึ่งในกรุงเทพฯครับ

[Jazzy Metal]

ไม่ได้ไปเที่ยวไหนหรอกครับ พอดีตั้งใจไปบริจาคเลือดที่สภากาชาด ลงรถประจำทางตรงสวนลุม เดินข้ามถนนลัดเลาะตึกเข้าไปบริเวณโรงพยาบาล ระหว่างทางก็เจออาคารอาคารหนึ่งสูงประมาณตึก6-7ชั้น มีพระราชดำรัสเขียนไว้เป็นตัวอักษรใหญ่โต สง่างาม

   

รู้สึกประทับใจ และรู้สึกว่าทุกคนสามารถใช้เป็นคุณธรรมยึดเหนี่ยวจิตใจในการประกอบอาชีพการงานได้ ก็เลยใช้มือถือถ่ายมา (รูปเลยไม่ค่อยสวยนะครับ)

   

หลายๆ ท่านคงเคยเห็นแล้ว แต่อาจจะมีบางท่านลืมๆ ไปหรือยังไม่เคยเห็นก็ตาม ก็หวังว่าพระราชดำรัสนี้จะช่วยประคับประคองจิตใจเราให้ประกอบหน้าที่การงานด้วยความสุจริต เห็นแก่ส่วนรวมนะครับ


ปล.สรุปแล้ววันนั้นผมไม่สามาราถบริจาคเลือดได้ครับ เพราะหมอซักประวัติและทราบว่าผมเพิ่งผ่าตัดใหญ่มายังไม่ครบ6เดือน (ผมผ่าตัดเนื่องจากอุบัติเหตุเมื่อ 30 สค.) หมอไม่สามารถให้บริจาคได้ครับ

ผมก็เซ็งตัวเองครับที่ต้องรออีกประมาณ 5 เดือน ถึงจะบริจาคได้อีกครั้ง

อยากจะบอกว่าวันนี้ใครสามารถทำสิ่งใดที่เป็นประโยชน์แก่ผู้อื่นได้ ก็ควรรีบเร่งทำกันนะครับ อย่าไปรอเวลา กรณีของผมเป็นแค่ตัวอย่างเล็กๆ ครับ
เพราะบางครั้งเราอยากจะทำ แต่กายสังขารไม่ไหว หรือไม่เอื้ออำนวยด้วยอะไรก็แล้วแต่ ถึงเวลานั้นอยากทำใจจะขาดก็ทำไม่ได้ครับ

ขอบคุณที่อ่านครับ

---

ทำยังไงให้รูปที่ Insert มันใหญ่ๆ เต็มๆ อะครับ ช่วยบอกหน่อยครับ

[napman]

Here's your request;



Your story reminded me of my youth's life in BKK before I left for USA in 1972.
I was always donated my blood at Thai Red Cross besides signed to donate my cadaver to the hospital if I happened to die pre-maturely of any cause.
And then one day I received a letter from Thai Red Cross asking me to go to Thai Red Cross at Henri Dunan street to receive a medal or some kind of certificate from The Queen herself because of the large amount of blood that they collected from me. But I declined to go, the reason was at that time since I was in my last rock band (THANKS) I simply wore my uniform of Black T-shirt, Black jeans, Black tire-rubber sandals not to mention my hair that was so long and fluffly due to haven't gone to the barber at least 2 years or even longer, and never wanted to dress to please anybody else. And I also didn't want to cause any stir at that formal ceremony especially in front of The Queen of Thailand!.

And now you are doing what I did 40+ years later!

I salute you my brother, I truly believe that "the more you give the more you will receive in return"

And I'm also wanting to praise you here for your "Vegetarian life", I myself try my best to not eating meat whenever I can just the same reason as you have at your signature. I simply don't feel that it's right to take another life to sustain your own life. We can certainly live happily and healthy without killing any other living creatures.

Peace & Love to you all.

[BytSerk]

ผมเป็นคนหนึ่งครับ ที่ถ้ามีโอกาส จะไปบริจาคเลือดบ่อยๆ
ผมเลือดกรุ๊ป AB ครับ เค้าบอกกันว่ากรุ๊ปนี้มีน้อย แต่บ้านผมกรุ๊ปนี้ทั้งบ้านเลย :

มีครั้งนึงพ่อผมเคยเล่าให้ฟังว่า มีอยู่วันนึง รพ.แถวบ้านเค้าโทรมาหาพ่อผม บอกว่าต้องการใช้เลือด AB ด่วน
พอพ่อผมไปถึงโรงพยาบาลถึงได้รู้ว่าผู้รับบริจาคเลือดเป็นคุณยายแก่ๆ
ซึ่งหากในวันนั้นถ้าพ่อผมไม่ได้ไป คุณยายท่านนั้นคงไม่รอดแน่ๆ ครับ เพราะโรงพยาบาลบอกว่า

สำหรับเลือดกรุ๊ป AB รพ.มีพ่อผมอยู่ใน Contact List คนเดียว

หลายวันถัดมาคุณยายท่านนั้นก็โทรศัพท์มาขอบคุณคุณพ่อของผม ที่ได้ช่วยช่วยชีวิตแกไว้

รอบหน้าผมเชื่อว่าคุณ Jazzy ได้บริจาคแน่ๆ ครับ ทุกครั้งที่มีเรื่องที่น่าเสียดาย หลายๆ ครั้งเรายังโชคดีอยู่มากที่สามารถ เอาใหม่ ได้ รอบนี้ผมว่าก็เช่นกันครับ

ป.ล. ผมเห็นกระทู้คุณ Jazz ครั้งแรกจากที่ตอนค้นกระทู้เกี่ยวกับ VOX DA5 ซึ่งผมก็เป็นเจ้าของเรียบร้อยแล้วครับ

[Jazzy Metal]

-ขอบคุณ คุณอาnapman ที่ช่วยทำรูปใหม่ให้ใหญ่ขึ้นครับ ได้ฟังเรื่องราวดีๆ ของคุณอาสมัยยังหนุ่มๆ แล้วประทับใจจังครับ อยากเห็นภาพถ่ายคุณอาสมัยนั้นครับว่าเท่ห์ขนาดไหน

-ยินดีที่ได้รู้จักน้า Bytserk นะครับ ฟังเรื่องราวของบ้านน้าแล้ว เหมือนเราดูหนังเลย แต่มันคือเรื่องจริง ในเสี้ยวนาทีแห่งความเป็นความตาย ที่เราสามารถต่อชีวิตให้คนอีกคนหนึ่งได้ เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่มากๆ ครับ ขอชื่นชมและร่วมเป็นกำลังใจในสิ่งดีๆ ที่น้าและครอบครัวได้ทำด้วยคนนะครับ

[napman]

อยากเห็นภาพถ่ายคุณอาสมัยนั้นครับว่าเท่ห์ขนาดไหน

Here it is.
I got it last year when I came back to BKK on my vacation. My beloved Thammasat friend kept some of my pictures and the articles by cutting them off from Music magazine that interviewed us (THANKS).
She kept them well after all those years and gave them to me. I'm sure you'll notice the paper turned yellow already.




Well, you are from Trang. My dad was born in Nakorn Sri Thammarat, my mom was born in Choom Porn. How about that?

And here's the picture of me, my son, and one of our non-blood related cousin that became a monk for the rest of his life by his own choice. He
also came to study at USA, He's at his Wat in Lampoon and we came to visit him last year too. I'm 5' 7" but my son is 6' 1" as you can see the different in the picture, and 25 years old now.


And for Bytserk,

I've looked into your profile. You are at Chiangmai! What a coincidence!
I'll be staying at our brand new vacation home in Ampur Saraphi in Chiangmai from Dec-Feb this year for my 3 months vacation. Will landing at BKK on Nov.23rd. And I plan to meet up with Maow and others too so you may join us if you have time. And please to meet another GIVER like you!

[karn]

เคยบริจาคเลือดสองครั้งเองครับ
สารภาพตามตรง ที่บริจาคเพราะขี้เกียจฝึก ร.ด. ใครบริจาคเค้าให้กลับบ้านได้เลย
บริจาคเสร็จพวกเราก็ตรงไปที่โต๊ะไมตรีจิต ฝึกซ้อมสนุ้กฯกันต่อ

[BytSerk]

ยินดีมากๆ ครับน้า Napman กับน้าหม่าวผมเจอกันแกอยู่หลายครั้งครับ แต่ไม่นับว่าบ่อยได้สักเท่าไหร่
ดีใจครับ ที่จะได้เจอคนในบ้านฟ้า เพราะผมเองพลาดแล้วพลาดอีกกับงาน Meeting อยู่หลายรอบมากๆ
ขนาดคนที่คุยกันผ่านโทรศัพท์มากที่สุดคือน้า Grid ผมยังไม่ได้เจอตัวสักทีเลย

แต่โชคดีมากๆ เลยนะครับที่น้ามีโอกาสพักร้อนที่เชียงใหม่พอดี ผมอยู่ที่นี่มากนาน (ไม่ได้เกิดที่นี่ครับ) ผมก็ยังชอบมันเลย
ไม่อยากไปไหน ขนาดว่าปีหน้าจะลงไปหางานดนตรีที่กทม. ผมก็กะไว้ว่าจะอยู่ไม่นาน ขอไม่เกิน 3 ปี แล้วจะกลับไปเล่นที่เชียงใหม่ต่อ

ได้ดูรูปน้า Napman แล้วลองนึกภาพตาม ผมว่าน้า Napman โชคดีมากๆ เลยครับที่อยากเล่นดนตรีแล้วได้เล่น
คุณพ่อของผม แกอายุรุ่นน้องน้าสักประมาณ 10 ปี แกเคยเล่าให้ฟังว่าอยากเล่นกีตาร์เหมือนกัน เห็นเค้าเล่นกันแล้วน่าสนุก

แต่ยุคนั้นดนตรีเป็นเรื่องของคนมีตังค์จริงๆ ยุคผมมีเงินนิดๆ หน่อยๆ ยังพอจะหากีตาร์ราคาถูก ไม่ต้องสนคุณภาพเอามาเล่นได้มากมาย
บางทีแอบเห็นแกมาดีดสายเปล่าเราเล่นๆ แล้วก็เศร้า ให้สอนแกตอนนี้แกคงไม่เอาแล้ว

สำหรับคำว่า Giver ผมคงไม่ได้เป็นอะไรแบบนั้นเต็มปากเต็มคำอย่างที่น้าพูดเท่าไหร่ครับ
ใน The Secret ว่าไว้ว่า คนที่ใช้ชีวิตเหมือนเกิดมาเพื่อการ Sacrifice ดูเหมือนจะเป็นคนดีมากๆ
แต่ส่วนหนึ่งเป็นเพราะชีวิตเค้าขาดมากๆ ต่างหาก เค้าเลยเลือกที่จะเป็นผู้ให้เสียเอง แทนที่จะเป็นผู้รับ

ผมก็ไม่แตกต่างอะไรจากคำพูดในนั้นเลยครับ

ไว้มาเชียงใหม่แล้ว ฝากบอกน้าหม่าวให้โทรหาผมด้วยละกันนะครับ อยากเจอเหมือนกัน ผมแอบอ่านกระทู้คุณน้าหลายครับ ชอบคนมีอายุที่ผ่านประสบการณ์มาเยอะๆ ครับ มีอะไรให้เราได้เรียนรู้เยอะดี

ป.ล.เห็นภาพพระแล้วเศร้าใจ ผมพึ่งลาสึกขาได้ไม่ถึงเดือน ไปบวชมาพักนึง อยากอยู่ต่อ...

[napman]

เคยบริจาคเลือดสองครั้งเองครับ
สารภาพตามตรง ที่บริจาคเพราะขี้เกียจฝึก ร.ด.

Dear Karn, It's not the "Cause" that's count, it's the "Result", when the dying patients need blood to sustain their lives they don't really care HOW the blood that they need came from. You can proudly pat your back for your courageous actions. And you really never know if your blood has save someone else's life!
We all realize that it's not very comfortable feeling to have someone poke you with sharp object and leave it there for a while but hey don't you think it's worth it???

---

ผมว่าน้า Napman โชคดีมากๆ เลยครับที่อยากเล่นดนตรีแล้วได้เล่น
Someone says "Luck is just the the meeting point of oppotunity and preparation"

แต่ยุคนั้นดนตรีเป็นเรื่องของคนมีตังค์จริงๆ
Not necessarily, it's more of your sacrify for what you love.

สำหรับคำว่า Giver ผมคงไม่ได้เป็นอะไรแบบนั้นเต็มปากเต็มคำอย่างที่น้าพูดเท่าไหร่ครับ
If you are not a taker, you will automatically be a giver

ไว้มาเชียงใหม่แล้ว ฝากบอกน้าหม่าวให้โทรหาผมด้วยละกันนะครับ
I'll do that.

ป.ล.เห็นภาพพระแล้วเศร้าใจ ผมพึ่งลาสึกขาได้ไม่ถึงเดือน ไปบวชมาพักนึง อยากอยู่ต่อ...

They say "Don't be sad of what you think you have lost, nobody really owns anything, be glad because for once you have owned it"

[BytSerk]

ขอบคุณมากครับ สำหรับข้อคิด ดีมากๆ จริง เส้นผมบังภูเขาอีกแล้ว

[poPPie]

คนเป็นโรคหอบหืดนี่ทางสภากาชาติเค้าไม่รับครับ แต่ก็ได้บริจาคดวงตาไปเรียบร้อยแล้ว
ถ้าใครได้เข้าไปดูยอดคนที่บริจาคกับยอดคนที่ต้องการอวัยวะของดวงตา มันไม่มีความสมดุลย์กันเลย
สำหรับใครที่คิดว่า เมื่อเราไม่ได้อยุ่ในโลกนี้แล้ว อยากมอบแสงสว่างให้กับบุคคลที่ต้องการอวัยวะดวงตา
เพื่อเค้าจะได้หลุดจากความมืดและเห็นเหมือนกับที่เราเห็น อยากจะชวนให้ไปบริจาคกันนะครับ