แรงแดดาลแห่งอะคุสติค?

[boobyblue]

วงดนตรีมีชื่อที่ผมได้ดูการแสดงสดเป็นครั้งแรกในชีวิตคือ..คาราบาว เมื่ออายุ13
แรงบันดาลใจเกิดขึ้นหลังชมการแสดงจบ
ผมอยากเล่นกีต้าร์โปร่งอย่างนักร้องนำ แต่อยากมีฝีมืออย่างมือโซโล่
ผมจำได้แค่นั้น....
แต่เขายังไม่ใช่ต้นแบบของผม
ในช่วงนั้นผมมีวงไฟฟ้า ผมอายุ13เป็นมือโซโล่!
ความคิดในวัยนั้น กีต้าร์ไฟฟ้าคือของจริง กีต้าร์โปร่งนั่น-เด็กฝึกหัด ผมคิดของผมอย่างนั้นจริงๆ
จนเวลาผ่านไปอีก2ปี ผมมีโอกาสได้ดูการแสดงสดของ พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ เป็นการแสดงเล็กๆในสนามหญ้าโรงเรียน
พงษ์เทพ กับกีต้าร์โปร่งตัวเดียว!
ผมพบว่าเขาเปี่ยมไปด้วยพลัง และแรงดึงดูด
เขาสะกดผมอยู่ ทั้งๆทีมีแค่กีต้าร์โปร่งตัวเดียว
นี่นับว่าเป็นการจุดประกาย และลบความคิดสบประมาทกีต้าร์โปร่งมาแต่บัดนั้น
ผมทิ้งกีต้าร์ไฟฟ้า หันมาหลงใหลกีต้าร์โปร่ง จนถึงทุกวันนี้
แต่ประทานโทษ!ฝีมือผมก็ยังไม่ไปถึงไหน เพราะมัวไปหมกมุ่นเรื่องอื่นมากเกินไปหน่อย และไม่ค่อยขนขวายขยายขอบเขตการฟังไปมากมาย เพลงฝรั่งก็ฟังน้อยมาก เพลงไทยก็น้อยอีกเหมือนกัน ทักษะฝีมือจึงมีจำกัด หันมาสนใจด้านเนื้อหาแทน
และปัจจุบัน ผมก็เบื่อเพลง
ในรอบ10ปีมานี้ผมฟังเพลงน้อยเหลือเกิน
แรงบันดาลใจแห่งอะคุสติคของผมจึงมาจากสกุลเพื่อชีวิตอย่างช่วยไม่ได้
ก็ผมเติบโตมาในยุคนั้น เพลงเพื่อชีวิตกำลังเบ่งบานเฟื่องฟู
บรรยากาศขณะนั้น สังคมการเมืองเป็นอย่งไร อยู่ห่างไกลจากความสนใจผมเหลือเกิน
จะเอาอะไรนักหนากับเด็กเพิ่งริโตวัย13-14ขวบ!
ด้วยเหตุเพราะสถานการณ์บ้านเมืองทำให้เพลงเพื่อชีวิตผลิบาน หรือสังคมกำลังระดมปัญญาผลักดันตนเองเข้าสู่ระบบโลกของทุนก็ไม่ทราบ เพลงเพื่อชีวิตจึงเข้มข้นเข้มแข็งในช่วงนั้น
จึงพ้นวิสัยการควบคุมของผม จึงถูกครอบงำด้วยพื้นเพลงเหล่านั้น จนปัจจุบันผมก็ยังติดแนวคิดเกี่ยวแก่เพลงว่าควรประกอบด้วยสาระ จึงจะเป็นเพลงที่ดีในความคิดของผม
สาระในที่นี้มิได้หมายถึงแค่สังคมการเมืองอะไรอย่างนั้น ผมรวมถึงความรัก ความหวัง ความฝัน ความคิด ทุกสิ่งทุกอย่างที่ประกอบขึ้นเป็นชีวิตล้วนเป็นสาระ เราควรพูดถึงมันด้วยวิธีที่เข้มข้น รอบด้าน มิใช่พูดแต่ด้านความรักอยู่เรื่องเดียว
และเพลงยุคนั้นก็รอบด้านพอควรเท่าที่เป็นไปได้
ผมไม่รู้สังคมวันนั้นยอบแย่สาหัสเท่าวันนี้หรือไม่?
แต่ผมรู้สึกว่าสังคมวันนี้ยอบแย่สาหัสสิ้นดี!!
ทว่าเพลงในกระแสหลักของเรากลับมิได้สนใจเนื้อหาแบบนั้นอีกแล้ว...........
ทำไม?
แต่โลกก็ได้ดำเนินมาไกลแล้ว ดนตรีเราก็พัฒนาเข้าขั้นอยากจะเป็นอย่างฝรั่งก็เป็นได้เต็มที่แล้ว
แต่ทว่าน่าเสียดายที่.........................................
และถ้า.......................................