Deep Purple กับ ทฤษฎีทางพุทธศาสนา

[Microtone]

ขอแจมหน่อยครับคุณ sarun, มีสะเก็ดเล็กๆมาคุยกันด้วยนิดหน่อย

~ ตอนที่ Machine Head ออกมา ตอนนั้นผมยังอยู่ที่เมืองไทย และเบื่อกับอะไรหมดทุกอย่าง เลิกเล่นดนตรี ขายกีต้า้ร์หมด กะว่าจะเรียนต่อให้มันจบเพื่อคุณพ่อเราจะได้หยุดบ่น ก็พอดีมีเพื่อนคนนึงเพิ่งกลับมาจากเมืองนอก เขาเอา้แผ่น Machine Head มาให้ฟัง เพราะเขารู้ว่าผมชอบการร้องของ Ian Gillan จากแผ่น Jesus Christ Super Star (Andrew Lloyd Webber) ก่อนหน้านั้นผมก็เคยได้เคยฟังเพลงของ Deep Purple แบบเก่าๆเหมือนกันแต่ไม่สนใจเท่าไหร่ และจำได้ว่า เคยประทับใจกับ Steve (?) มือกีต้าร์ของวง Peter Nelson & The Renaissance ที่โรงแรม Siam Continental (?) เล่นเพลงบรรเลงเก่าของ Deep Purple ชื่อ "Hard Road" กับ Gold Top Les Paul มันระยำเลย! และ เคยเห็นวง The Hunters จากมาเลเซีย เล่นเพลง Hush ด้วย และคนเล่น organ มันก็เฟี้ยวฟ้าวกับเพลงนี้จริงๆ จำชื่อเขาไม่ได้แล้ว แต่ผมรู้จักกับ Terry มือกีตาร์ดี.

~ พอผมได้ยิน Highway Star, Lazy, Pictures Of Home จากแผ่นเสียง ก็.....โอ้ย..โอ้ย..โอ้ย..มันเร่าร้อนเหลือเกิน..สมาธิแตก..คันไม้คันมือ..แบบ "I WANNA ROCK!!" เช่นเดียวกับเมื่อตอนเป็นเด็ก ครั้งแรกเมื่อได้เห็น Elvis ร้อง King Creole หรือได้ยิน Little Richard ร้อง Long Tall Sally จำได้ว่าตอนนั้นก็จ๊นจน..ไม่มีกีต้าร์ ไม่มีตังค์ี..ขอยืมตังค์พี่สาวเพื่อเป็นค่าแท๊กซี่ไปบ้านเพื่อน (อำนาจ ศรีมา) เพื่อขอยืมกีต้าร์มาเล่น ก็ได้ยืม Les Paul Junior หรือ Ephiphone Olympic Special (ไม่แน่ใจ) ของเขามา แล้วนั่งเล่นแกะเพลงพวกนั้นเืกือบสิบชั่วโมง ข้าวปลาอาหารก็ไม่ิกินแม่มันแล้ว. และก็จำได้เหมือนกันว่า ไอ้เพลง Pictures Of Home ผมแกะเรียบทุกตัวโน๊ตแต่ดีดได้ไม่ชัดเจน (definite)..ง็อกแง็ก...ง็อกแง็ก... ง็อกแง็ก เพราะผมไม่เคยชินกับการใช้มือขวาดีดประเภท triplet (3 พยางค์?) ในจังหวะที่เร็วปรื๋ออย่างนั้นมาก่อน...นึกถึงเรื่องเก่าๆ แล้วก็อดขำไม่ได้

~ ที่อเมริกาตอนปี 1975-76 ซื้อตั๋วไว้สองใบว่าจะไปดู Deep Purple เล่น แต่หยุดงานไม่ได้ ก็ให้ตั๋วไปกับน้องของภรรยาและภรรยาไปดู วันรุ่งขึ้นภรรยาก็บอกว่าคอนเสิร์ทไม่เลวเลยและ Tommy Bolin เล่นกีต้าร์เหนือชั้นเหลือเิกิน และใช้คันโยกอย่างที่เธอไม่เคยได้ยินใครเล่นมาอย่างนั้นมาก่อน ผมก็รู้ว่าแฟนผมหูีดีจริงๆและไม่ได้ปั้นเรื่องขึ้นมาเอง เพราะก่อนหน้านั้นผมเคยได้ัฟัง Quadrant 4 ที่Tommy เล่นกับ Jan Hammer และ Billy Cobham ก็รู้ดี ว่าเธอหมายความว่าอย่างไร

BONUS

~ พูดถึง Terry มือกีต้าร์ของวง The Hunters: แมวเพื่อนผม (คนที่อยู่ในสวรรค์แล้ว) เคยบอกผมว่าผมน่าจะไปดูวง Hunters ที่เล่นอยู่แถวบางรัก เพราะมือกีต้าร์มันใช้ีกีต้าร์ยี่ห้อ Burns และมันเล่นแบบ "ฝรั่งจ๋า" จริงๆ ผมก็ไม่มีเวลาไปดู และใจจริงก็อยากจะไปดูกีต้าร์ Burns มากกว่า พอวง Hunters มันย้ายเข้ามาเล่นในเมือง ผมก็ไปดู พอผมเห็นTerry มันยืนเล่นอยู่กับ Les Paul, Vox Wah Wah และแอมพ์ Marshall แล้วมันเล่นเพลง Albert's Shuffle by Mike Bloomfield ( http://www.youtube.com/watch?v=lxeTp4fz8B4 ) เท่านั้นแหละ! ผมน้ำตาไหลเลยจริงๆ..ขนลุกจนไม่รู้เรื่องด้วย....ไม่เคยเห็นคนไทยหรือฝรั่งในเมืองไทยเล่นกีต้าร์ได้เสียงอย่างนั้นและได้อย่างมีวิญญานอย่างนั้น มาก่อน. เพราะัคนไทยที่เก่งๆก็เล่นได้แค่เหมือนแผ่นเท่านั้น เหมือนกับนกแก้วนกขุนทอง (นั่นรวมทั้งตัวผมเองด้วย) แต่จะทำยังไงได้ล่ะ มันเป็น western culture และประเทศไทยเราไม่เคยเป็นเมืองขึ้นของพวกฝรั่งนี่ ผมเข้าไปจับมือมัน..แนะนำตัวเองและบอกเขาว่าผมชอบเสียงกีตาร์และการเล่นของเขา Terry มันชอบอำ แต่มันใจดี ถามอะไรมันบอกหมด เขารู้ว่าผมอยากได้กีต้าร์ตัวนั้น ผมขอซื้อมันจนมันเบื่อเลย

~ วันนึงกีตาร์ของมันถูกขะโมยไป ผมไปหามันที่คลับเห็นมันเล่น Telecaster สีขาว ผมก็พูดล้อเล่นกับมันว่า มันเล่นเสียงออกมาเหมือนเพลงคาวบอย มันบอกว่าพรุ่งนี้ถ้าผมมาดู มันจะปรับเสียงให้เหมือน Les Paul ทีเดียว. หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ได้ Les Paul กลับมาอีก (ได้ข่าวว่าเพื่อนร่วมวง ติดยา ก็ขะโมยกีต้าร์ไปจำนำ ไม่รู้ว่าจริงแค่ไหน)

~ วันนึงที่คลับ แอน-แอน ผมไปดู The Marmalade (Reflection of My Life) เล่น เห็น Terry มันเดินเข้ามาหาผม เรียกผมว่า "college boy" มองลูกตาผมเหมือนกับคนสะกดจิต แล้วบอกผมว่า ถ้าผมอยากจะได้กีต้าร์ตัวนั้น มันจะขายให้เป็นราคาขาดตัวแค่ $400 (8,000 บาท) และบอกว่าเขาได้งานที่ Japan เขาจะไปซื้อตัวใหม่เอาที่ Hong Kong ก็ได้...ตอนนั้นผมเลิกเล่นดนตรีแล้ว และถังแตกด้วย. ก็เลยบอกผ่าน...เสียดายจังเพราะ Terry มันเป็น hero ของผม

~ Terry มันหายหน้าไปอยู่ที่ Japanนาน แล้วครั้งสุดท้ายเจอกัน เขากลับมา vacation ที่กรุงเทพฯ ขึ้นมาแจมกับวงผมที่คลับ Electric Shadows แต่ไม่ยอมเล่นกีต้าร์..จะเล่น bass..Terry มันเป็นคนจริงใจ สมัยนั้นถ้ามันเจอผมที่คลับอื่น ที่เปิด after hour (ตีสามตีสี่) เขาจะบอกผมว่า "Let's play, you play guitar and I play bass". เหมือนกับพี่ชายที่จะสอนน้อง และถ้าผมทำอะไรไม่ถูก พอลงมาจากเวทีเขาจะบอกผมว่า คราวหน้าผมน่าจะทำอย่างนั้นอย่างนี้ มันดีักับผมจริงๆ หรือถ้าผมพูดภาษาอังกฤษออกเสียงไม่ถูก แทนที่เขาจะหัวเราะหรืออำผม เขาจะบอกให้ผมแก้ไขเดี๋ยวนั้นเลย ผมกับแมว(เพื่อนผม)เคยไปมั่วที่บ้านมันหลายครั้งด้วย แผ่นเสียงเต็มไปทั้งบ้าน

~ ผมถามเขาว่าชอบ Japan ไม๊..เขาบอกว่าเขาเล่นเป็น house band อยู่ในคลับใหญ่ที่ Tokyo และที่นั่นมันมีคอนเสิร์ตแยะ ที่คลับนั้นเป็นคลับที่นักดนตรีระดับชาติมาเที่ยวและแจมกันหลังจากคอนเสิร์ต จำได้ว่าเขาบอกว่า คืนหนึ่ง พวกวง T. Rex (Marc Bolan) นั่งอยู่หน้าเวทีข้างซ้าย พวกวง Deep Purple นั่งอยู่ข้างขวา..เราก็...โหว!

~ จำได้ว่าเคยถามมันว่าชอบมือกีตาร์ไทยคนนั้นไม๊ คนนี้ไม๊...มันสั่นหน้า มือกีต้าร์ไทยคนที่ไอ้ Terry มันชอบ เป็นคนเดียวที่ผมชอบด้วย และเหตุผลที่ชอบของผมก็เหมือนกับมันด้วย แปลกจริง...แต่ขอสงวนชื่อไว้ บอกไปก็ไม่มีใครเชื่อ.......

~ บางครั้งนึกถึงเจ้า Terry ก็ยังขนลุกอยู่..ถึงแม้ว่าเราจะไม่สนิทกันมาก แต่เราชอบหน้ากัน มีความคิดเห็นคล้ายๆกัน และหวังดีต่อกันเหมือนพี่ๆน้องๆที่รู้จักกันมาแต่ปางก่อน....แปลกจังนิ!